KL Treblinka - "kąpiel" przed dalszą podróżą
Po powstaniu głównym miejscem kaźni warszawskich Żydów był obóz koncentracyjny w Warszawie przy ulicy Gęsiej, gdzie trafiali także Polacy. Jednak w okresie "wielkiej likwidacji", podczas której z Warszawy wywieziono około 300 tysięcy Żydów, głównym punktem wywózek był obóz zagłady w Treblince, powstały obok istniejącego obozu pracy.
Treblinka to przykład sprawnie funkcjonującego przemysłu zagłady. Po przyjeździe do obozu, oddzielano dzieci i kobiety od mężczyzn. Wszyscy musieli złożyć swoje ubrania, a kosztowności zostawić w depozycie. Niemcy tłumaczyli, że czeka ich "prysznic", a rzeczy zostaną zdezynfekowane przed dalszą podróżą do obozów pracy. Depozyty, składanie ubrań - wszystko sprawiało wrażenie, że po "kąpieli" Żydzi odzyskają swoje rzeczy...
Ginęli w męczarniach, przez kilkanaście minut dusząc się dymem gazów spalinowych, który był tańszy i łatwiej dostępny niż cyklon B.
KL Treblinka II był dedykowany wyłącznie Żydom (wyjątek stanowiło kilka transportów Romów).
Na zdjęciu: współczesne odwzorowanie dołów kremacyjnych w obozie w Treblince.