Plaskowyż Sarisarinama (Wenezuela)
Sima Humboldt i Sima Martel to dwa ogromne leje krasowe, otoczone kilkoma mniejszymi podobnymi formami, powstałe na porośniętym lasem wenezuelskim tepui, czyli wielkim płaskowyżu. Po raz pierwszy dziury zauważył pilot Harry Gibson w 1961 roku, a zaczęto je badać od 1974 r. Większy lej - Sima Humboldt, nazwany tak od nazwiska naukowca i podróżnika Aleksandra von Humboldta, ma objętość 18 milionów metrów sześciennych. Średnica leja w najszerszym miejscu wynosi ponad 350 metrów, a jego głębokość to 500 metrów.