Ulrike Meinhof - RAF
Członkowie grupy szkolili się początkowo w palestyńskich obozach. Meinhof miała się nawet zgodzić na wysłanie swoich córek do palestyńskiego sierocińca, by nie ograniczały jej działań. Ostatecznie dziewczynki trafiły pod opiekę ojca, a samą przywódczynię RAF wraz z jej towarzyszami złapano w 1972 roku.
W więzieniu pisała kolejne manifesty, które stały się inspiracją dla drugiego pokolenia terrorystów.
Z żądaniem uwolnienia członków grupy Baader-Meinhof wystąpili zamachowcy, którzy zaatakowali ambasadę RFN w Sztokholmie w 1975 roku. Również terroryści, którzy porwali w 1977 roku samolot Lufthansy z 86 zakładnikami na pokładzie. Oba zamachy zakończyły się fiaskiem dla terrorystów.
Urlike Meinhof powiesiła się w swojej celi w 1976 roku. Jej śmierć uznano za samobójstwo, jednak pojawiły się głosy, że mogło to być upozorowane zabójstwo. Wkrótce "samobójstwa" popełnili także trzej inni członkowie RAF, którzy przebywali z Meinhof w więzieniu - w tym dwoje miało się zabić strzałem w tył głowy.
W 2009 roku powstał film o Frakcji Czerwonej Armii „Baader-Meinhof” w reżyserii Uli Edela.
Na zdjęciu: Meinhof podczas procesu w 1972 r.