Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki z ostatnich lat
Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w
ostatnich latach:
2003 - Alexei A. Abrikosov (Rosja i USA), Witalij L. Ginzburg (Rosja) i Anthony J. Leggett (Wielka Brytania) otrzymali Nagrodę Nobla za badania w dziedzinie fizyki kwantowej dotyczące nadprzewodnictwa i nadciekłości.
2002 - Riccardo Giacconi (USA), Raymond Davis Jr. (USA), Masatoshi Koshiba (Japonia) - zostali uhonorowani za wykrycie cząstek neutrino w kosmosie oraz za udział w odkryciu źródeł promieniowania X.
2001 - Wolfgang Ketterle, Eric A. Cornell i Carl E. Wieman zostali laureatami Nagrody Nobla za stworzenie nowego stanu materii - kondensatu rozcieńczonych gazów Bosego-Einsteina.
2000 - Żores I. Alferow (Rosja), Herbert Kroemer (Niemcy) i Jack S. Kilby (USA) zostali uhonorowani za badania w dziedzinie nowoczesnych technologii informatycznych, a szczególnie za prace nad szybkimi tranzystorami, diodami laserowymi oraz układami scalonymi.
1999 - Holendrzy Gerardus 't Hooft i Martinus Veltman zostali laureatami nagrody Nobla w uznaniu za "wyjaśnianie struktury kwantowej oddziaływań słabych w fizyce".
1998 - Robert B. Laughlin, Horst L. Stoermer, Daniel C. Tsui (USA) zostali uhonorowani za odkrycie, że elektrony w pewnych okolicznościach, np. pod wpływem silnego pola magnetycznego, zachowują się jak układ silnie związanych ze sobą quasi-cząstek, tzw. ciecz kwantowa. Quasi-cząstki mają inne cechy aniżeli elektrony, co zrewolucjonizowało jeden z dogmatów fizyki - przekonanie o niepodzielności ładunku elektronu.
1997 - Steven C. Chu i William D. Phillips (obaj USA) oraz Claude Cohen-Tannoudji (Francja) otrzymali Nagrodę Nobla za rozwój metod schładzania i wyłapywania atomów za pomocą światła laserowego.
1996 - Laureatami nagrody Nobla zostali amerykańscy profesorowie David Lee, Douglas Osheroff i Robert Richardson za "przełom w fizyce niskich temperatur". Podczas wspólnie prowadzonych badań na początku lat 70. na uniwersytecie Cornella w Nowym Jorku odkryli, że izotop zwykłego helu, tzw. hel-3, schłodzony niemal do temperatury bezwzględnego zera, staje się cieczą zachowującą się w zwariowany sposób: traci lepkość.
1995 - Nagrodę otrzymali dwaj amerykańscy profesorowie: 68-letni Martin L. Perl i 77-letni Frederick Reines za "pionierski wkład do fizyki leptonów" - cząstek elementarnych, zaliczanych do najmniejszych cegiełek materii. Perl, profesor Uniwersytetu Stanfordzkiego, odkrył, że elektron ma kuzyna o masie 3500 razy większej. Nowa cząstka otrzymała nazwę tau lub lepton tau. Reinesowi, z Uniwersytetu Kalifornijskiego, udało się doświadczalnie udowodnić istnienie innej cząstki - neutrina, której istnienie przewidział teoretycznie w roku 1931 szwajcarski uczony Wolfgang Pauli.
1994 - Clifford G. Shull (USA) i Bertram N. Brockhouse (Kanada) otrzymali nagrodę Nobla za wieloletnie prace nad rozwojem techniki rozpraszania neutronów w badaniach nad supergęstą materią oraz wkład w rozwój techniki dyfrakcji i spektroskopii neutronowej.
1993 - Dwaj amerykańscy profesorowie z Uniwersytetu w Princeton: Russell Hulse i Joseph Taylor zostali nagrodzeni za dokonane blisko 20 lat wcześniej odkrycie podwójnego pulsara, potwierdzające ogólną teorię względności Einsteina.
