Kisiel wiecznie żywy
W Teatrze Wielkim w Warszawie odbędzie się w poniedziałek wieczorem koncert poświęcony pamięci Stefana Kisielewskiego, publicysty, kompozytora, krytyka i pedagoga muzycznego. W tym roku przypada 90. rocznica urodzin i 10. rocznica śmierci Kisielewskiego.
Koncert zatytułowany "Kisiel wiecznie żywy" wypełnią utwory muzyczne kompozytora, a także jego artykuły i fragmenty felietonów. Podczas koncertu będą wyświetlane archiwalne materiały z wypowiedziami Stefana Kisielewskiego.
Kisielewski był renesansową osobowością. Pisarz i publicysta, tworzył powieści polityczne i kryminalne. W latach 1957-65 był posłem na Sejm z katolickiego koła "Znak". Działał w opozycji politycznej w PRL-u. Przez kilkadziesiąt lat pisał artykuły i felietony do "Tygodnika Powszechnego", które sygnował pseudonimem "Kisiel".
Stefan Kisielewski był autorem określenia "dyktatura ciemniaków", oznaczającego politykę partii komunistycznej. Użyte przez Kisielewskiego 29 lutego 1968 roku na zebraniu Związku Literatów Polskich poświęconemu zdjęciu "Dziadów" ze sceny Teatru Narodowego, a następnie głośno skrytykowane przez Władysława Gomułkę, stało się jednym z obiegowych sformułowań PRL-u.
Kisielewski wydał blisko 30 książek i broszur, z których duża część ukazała się za granicą i w obiegu nieoficjalnym. W dorobku kompozytorskim miał między innymi, 4 symfonie i liczne utwory orkiestrowe oraz kameralne. Jego "Koncert fortepianowy" wykonany podczas Warszawskiej Jesieni, na trzy dni przed śmiercią kompozytora stał się wydarzeniem artystycznym. Stefan Kisielewski zmarł 27 września 1991 roku.
W 1990 roku Stefan Kisielewski po raz pierwszy przyznał Nagrodę Kisiela, wyróżnienie za szczególne osiągnięcia zawodowe dla polityka, przedsiębiorcy i publicysty. Po śmierci pisarza, "Kisiele" przyznaje Kapituła złożona z laureatów nagrody. Ceremonia wręczenia nagród odbywa się w warszawskiej kawiarni "Rozdroże" - ulubionym lokalu Kisiela.
Stefan Kisielewski urodził się 7 marca 1911 roku. W Warszawie ukończył studia muzyczne i polonistyczne. W 1932 nawiązał współpracę z czasopismami "Zet" i "Bunt młodych". Jako żołnierz Armii Krajowej walczył w Powstaniu Warszawskim.
Po 1945 w zamieszkał w Krakowie, był profesorem Wyższej Szkoły Muzycznej do 1949 roku. W 1957 roku powrócił do Warszawy. Swoje utwory literackie i felietony zwykł podpisywać pseudonimami: Kisiel, Teodor Klon, Tomasz Staliński.
Wydał kilka zbiorów szkiców i felietonów, m.in.: "Polityka i sztuka", "Rzeczy małe", "Z literackiego lamusa", "100 razy głową w ścianę", "Moje dzwony trzydziestolecia". Powieści Stefana Kisielewskiego to między innymi, "Sprzysiężenie", "Zbrodnia w dzielnicy Północnej" oraz powieści polityczne, wydawane w Paryżu pod pseudonimem Tomasz Staliński: "Widziane z góry" i" Cienie w pieczarze", "Romans zimowy", "Śledztwo", "Ludzie z akwarium", "Przygoda w Warszawie". Do jego szkiców należą "Gwiazdozbiór muzyczny" oraz "Muzyka i mózg". (aka)
Zobacz także:
w WP-Książki - Dzienniki Kisiela
we Wprost Nagrody Kisiela
