Izabela Jaruga-Nowacka

Izabela Jaruga-Nowacka była kobietą lewicy, obrońcą praw kobiet i aktywistką społeczną. Prywatnie była matką polityk Barbary Nowackiej.

Izabela Jaruga-Nowacka – informacje ogólne

Izabela Jaruga-Nowacka urodziła się 23 sierpnia 1950 roku w Gdańsku. Uczęszczała do warszawskiego XXVIII Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Kochanowskiego. Następnie studiowała na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku etnografia.

W latach 1974-1976 Izabela Jaruga-Nowacka pracowała w Instytucie Polityki Naukowej i Szkolnictwa Wyższego, a następnie, do 1986 roku, w Polskiej Akademii Nauk (funkcjonującej ówcześnie pod nazwą Instytut Krajów Socjalistycznych), gdzie zajmowała się tematem Mongolii.

Zginęła w katastrofie smoleńskiej 10 kwietnia 2010 roku. Pogrzeb odbył się 22 kwietnia tego samego roku. Izabela Jaruga-Nowacka spoczęła w rodzinnym grobowcu na Powązkach w Warszawie.

Izabela Jaruga-Nowacka – kariera polityczna

Izabela Jaruga-Nowacka nie przynależała do żadnej organizacji politycznej w czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Zawsze stawiała na obronę praw człowieka, w szczególności praw kobiet. Już w latach 80. udzielała się aktywnie w Lidze Kobiet Polskich, gdzie dwukrotnie objęła stanowisko przewodniczącej organizacji.

W 1991 roku Izabela Jaruga-Nowacka podjęła próbę zdobycia mandatu poselskiego z listy Ruchu Demokratyczno-Społecznego w wyborach parlamentarnych. Dwa lata później kandydowała w wyborach do Sejmu z ramienia Unii Pracy. Została wiceprzewodniczącą Sejmowej Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego, a także członkiem delegacji Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy.

Izabela Jaruga-Nowacka do Sejmu powróciła w 2001 roku jako posłanka koalicji Sojuszu Lewicy Demokratycznej i Unii Pracy. Pełniła wtedy funkcję sekretarza stanu w Kancelarii Premiera w rządzie Leszka Millera. Feministyczne poglądy Jarygi-Nowackiej sprawiły, że wkrótce została obsadzona na stanowisku Pełnomocnika Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn. Posłanka pracowała również nad projektem II Krajowego Programu Działań na Rzecz Kobiet.

W 2005 roku utworzyła własną partię polityczną – Unię Lewicy, jednak w wyborach do Sejmu tego samego roku kandydowała z ramienia SLD. Po uzyskaniu mandatu opuściła Unię Lewicy i już do końca pozostała bezpartyjna. Po raz ostatni zasiadła w ławie poselskiej po wyborach w 2007 roku, do których startowała z listy Lewicy i Demokratów.

Izabela Jaruga-Nowacka – poglądy

Światopogląd Izabeli Jarugi-Nowackiej opierał się między innymi na równości płci oraz tolerancji wobec osób homoseksualnych. Brała udział w manifestacjach feministek oraz środowisk LGBT. Opowiadała się za państwem neutralnym w sferze poglądów i religii. Walczyła o równość młodzieży w dostępie do edukacji oraz prawa kobiet do przerwania ciąży.

Izabela Jaruga-Nowacka była zwolenniczką żeńskich form utartych w rodzaju męskim słów, nazywała siebie „wicepremierką” i „polityczką”.

Izabela Jaruga-Nowacka – rodzina

Izabela Jaruga-Nowacka była żoną Jerzego Nowackiego, z którym miała dwie córki: Barbarę i Katarzynę. Barbara Nowacka śladem matki została politykiem lewicy i działaczką feministyczną.