Do superdokładnych pomiarów małych obiektów wykorzystuje się mikromechniczne rezonatory - drgające krzemowe pręciki, na których umieszczane są badane próbki. Z częstotliwości ich drgań można odczytać masę próbki. Jednak zawartość wody niweczyła dokładność pomiaru - dlatego ważenie żywych struktur było niemożliwe. Przeznaczona do ważenia komórka musiała być wysuszona - co oznaczało jej śmierć.
Udało się obejść to ograniczenie dzięki wykorzystaniu mikromechanicznych rezonatorów w formie rurek, do których wprowadza się badany obiekt.
Dzięki nowej metodzie, opracowanej przez zespół Thomasa Burga i Scotta Manalisa z Massachusetts Instutute of Technology (MIT), obecnie można ważyć zawierające wodę próbki o masie rzędu femtograma (jedna biliardowa grama, czyli jedna tysięczna jednej bilionowej części grama). Ważenie w próżni daje dokładność rzędu zeptograma (tryliardowa część grama), czyli jeszcze milion razy większą.
