Głód i śmierć
W styczniu 1991 roku somalijscy rebelianci obalili dyktatora Saida Barre, który od ponad 20 lat rządził krajem. Dla Somalii rozpoczął się jednak jeszcze gorszy okres. Klany, do tej pory zjednoczone przeciw dyktatorowi, zaczęły występować przeciwko sobie. Do największych formacji należał Kongres Zjednoczenia Somalii Mohameda Alego Mahdiego oraz zwolennicy generała Mohameda Aidida.
Somalia stała się po raz wtóry sceną walk, a w kraju zapanował głód. W szczytowym momencie z głodu umierało każdego dnia 200 osób. W wyniku starć i niedożywienia śmierć poniosło w sumie około 300 tysięcy ludzi.