Pierwsza polityczna porażka Tuska
W sejmie I kadencji KLD nawiązało współpracę z Unią Demokratyczną i Tadeuszem Mazowieckim. UD i KLD nie zdecydowały się jednak na wspólny start w przedterminowych wyborach parlamentarnych w 1993 roku, co Kongres z Tuskiem na czele przypłacił znalezieniem się poza sejmem. Była to pierwsza porażka przyszłego premiera.
Rok później Tusk został już wiceszefem nowej partii - Unia Wolności. Po pewnym czasie jednak utracił to stanowisko i znalazł się na marginesie wielkiej polityki. Jak się szybko okazało, nie na długo. Rękę do Tuska wyciągnął nowy lider UW Leszek Balcerowicz, proponując mu kandydowanie do senatu w wyborach w 1997 roku. A potem rekomendując go na stanowisko wicemarszałka senatu.