Prof. Janusz Skalski
Ukończył w 1975 studia w Akademii Medycznej w Krakowie, a w 1984 obronił tam doktorat: Leczenie wrodzonych ubytków przepony u noworodków. W 1996 habilitował się w Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach rozprawą Metabolizm kolagenu w nadciśnieniu płucnym wywołanym eksperymentalnie oraz w nadciśnieniu płucnym u dzieci leczonych operacyjnie z powodu wrodzonych przeciekowych wad serca, a w 2000 nadany mu został tytuł profesora.
Był uczniem między innymi profesorów Zbigniewa Religi, Eugenii Zdebskiej, Jana Grochowskiego i Andrzeja Bochenka.
W latach 1976-1989 pracował w Polsko-Amerykańskim Instytucie Pediatrii Akademii Medycznej w Krakowie, w I Klinice Kardiochirurgii ŚAM w Katowicach (1990-1997), a następnie (1997-2007) był ordynatorem Oddziału Kardiochirurgii Dziecięcej w Śląskim Centrum Chorób Serca w Zabrzu będąc też (w latach 2005-2007) prodziekanem ds. nauki Wydziału Lekarskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego.
Jest kawalerem między innymi Złotego Krzyża Zasługi (2007) i Orderu Uśmiechu (2011).
Dzięki profesorowi ze Szpitala Dziecięcego w Krakowie-Prokocimiu udało się wyprowadzić dwuletniego Adasia z głębokiej hipotermii. Do tej pory za osobę najbardziej wychłodzoną, której udało się pomóc, uważana była kobieta ze Skandynawii z temperaturą ciała 13,7 st. C. Adaś miał 12,7 st. C.