Chrześcijanie obchodzą uroczystości Wielkiego Czwartku
Jan Paweł II podczas uroczystości Wielkiego Czwartku (PAP)
12 kwietnia w Wielki Czwartek rozpoczęło się Triduum Paschalne, czyli najważniejsze dla chrześcijan dni w roku, poprzedzające Zmartwychwstanie Chrystusa. Z tej okazji, Jan Paweł II przewodniczył w Bazylice Watykańskiej Mszy Krzyżma Świętego. W czwartek wieczorem, w Bazylice św. Jana na Lateranie, papież odprawi nabożeństwo upamiętniające ustanowienie Eucharystii.
Triduum Paschalne zaczyna się Mszą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek, a kończy - drugimi Nieszporami Niedzieli Wielkanocnej. Jest to największe święto dla chrześcijan. Podczas Triduum Paschalnego, liturgia koncentruje się na końcowych wydarzeniach życia Chrystusa, ukazując ostateczne zwycięstwo nad grzechem i śmiercią. Tradycja Kościoła pozwala rozumieć triduum jako 3 fazy misterium Odkupienia: Ostatnią Wieczerzę, mękę i śmierć Chrystusa na krzyżu oraz zmartwychwstanie.
Nazwa "Triduum Paschalne" pojawiła się w Kościele katolickim po raz pierwszy w 1929 r. i upowszechniła poprzez reformy liturgiczne, wprowadzone przez Piusa XII. Wcześniej stosowano nazwę "Triduum sacrum".
"Triduum sacrum" i Wielki Tydzień zaczęto obchodzić na przełomie IV i V w. Początkowo było to jedynie przygotowanie do świętowania Niedzieli Wielkanocnej.
W wielkoczwartkowe przedpołudnie we wszystkich kościołach katedralnych Kościoła katolickiego odprawiana jest tzw. msza krzyżma. W jej trakcie kapłani odnawiają swe przyrzeczenia złożone w czasie święceń kapłańskich. W pozostałych świątyniach odprawia się w Wielki Czwartek tylko jedną mszę z udziałem wszystkich miejscowych kapłanów. Jest to tzw. msza Wieczerzy Pańskiej, która rozpoczyna przeżycia Triduum Paschalnego.
Bezpośrednio po wielkoczwartkowej liturgii słowa, następuje obrzęd obmycia nóg 12 mężczyznom. Kapłan polewa wodą ich stopy i ociera je ręcznikiem. Gest ten jest naśladowaniem wzoru Chrystusa.
Liturgia eucharystyczna Wielkiego Czwartku upamiętnia moment ustanowienia Najświętszego Sakramentu - przeistoczenia chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Wielki Czwartek jest również świętem kapłanów, bowiem tego dnia Chrystus ustanowił sakrament kapłaństwa, przekazując prawo składania ofiary w imieniu społeczności wiernych apostołom oraz ich następcom.
Po uroczystej komunii świętej wiernych, Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do specjalnie przygotowanego miejsca tzw. kaplicy adoracji. Obrzęd ten, zrytualizowany w XII w., zapowiada przeżycia związane bezpośrednio z misterium Męki Pańskiej. Polska tradycja religijna nazywa omawianą ceremonię "przeniesieniem do ciemnicy". Symbolizuje ona trudny czas Chrystusowej modlitwy w Ogrójcu.
W Wielki Czwartek gaśnie również wieczna lampka, płonąca przez cały rok przy tabernakulum. Milkną też organy, dzwony, dzwonki, które zastępuje się stukotem drewnianych kołatek. (miz)