Baśniowy świat Andersena
Hans Christian Andersen napisał około 170 baśni, dzięki którym jest znany dzieciom i dorosłym na całym świecie. Jego życie również ma baśniowy rys – chłopiec z ubogiej rodziny, dzięki talentowi i ciężkiej pracy, odnosi ogromny sukces i staje się ważną postacią nie tylko duńskiej, ale i europejskiej literatury. Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie prezentuje wystawę poświęconą elementom scenografii, które powstały w polskich teatrach na potrzeby spektakli opartych na baśniach słynnego Duńczyka.
28.07.2006 10:31
Zobacz także galerię:
Na wystawie w Państwowym Muzeum Etnograficznym zaprezentowano około sto lalek, kostiumów i elementów baśniowych scenografii. Organizatorzy przenoszą zwiedzających w świat najbardziej znanych baśni Andersena.: „Królowej Śniegu”, „Dziewczynki z zapałkami”, „Calineczki”, czy „Dzikich łabędzi”. Autorami eksponatów są najbardziej znani polscy plastycy teatralni XX wieku m.in. Adam Kilian, Joanna Braun, Jan Polewka czy Jerzy Zitzman.
Wystawa skierowana jest nie tylko do dzieci. Odwiedzający muzeum dorośli będą mieli niepowtarzalną okazję przypomnieć sobie postaci z bajek, których słuchali w dzieciństwie.
Hans Christian Andersen urodził się w 1805 roku na duńskiej wyspie Fionni, w Odense w ubogiej rodzinie praczki i szewca. Pierwsze próby usamodzielnienia się kilkunastoletniego chłopca nie powiodły się. Dopiero śpiewając i recytując wiersze przed zamożniejszymi mieszkańcami Odense, udało mu się odłożyć pieniądze na wyjazd do Kopenhagi.
Andersen imał się różnych zajęć, ale jego marzeniem było napisanie dramatu na scenę Teatru Królewskiego – najważniejszej ówcześnie duńskiej instytucji kulturalnej. Jednak w wieku 17 lat miał on wciąż duże problemy z poprawnym pisaniem. Szczęście się do niego uśmiechnęło, gdy trafił pod opiekę dyrektora Teatru Królewskiego Jonasa Collina, który pokierował edukacją młodego chłopaka.
W 1835 roku Andersen publikuje pierwszy tom „Baśni”. Jako pierwszy zaproponował własne pomysły na baśnie, rezygnując ze spisywania opowieści ludowych. Całość okrasił dużym poczuciem humoru i prostotą języka, a zwierzęta, rośliny i zabawki wyposażył w myśli i uczucia. Andersen tworzył nie tylko baśnie. Napisał ok. 800 wierszy, kilka powieści ("Improwizator", "Tylko grajek"), wiele opowiadań, tworzył szkice z podróży i sztuki sceniczne.
Jednak to właśnie „Baśnie” przyniosły mu sławę i podziw, dzięki którym zwiedził m.in. Francję, Włochy, Anglię, a także Grecję i Hiszpanię. Popularność miała jednak już w tamtych czasach swoje ciemne strony. Andersena prześladowały kompleksy dotyczące wyglądu, liczne manie i dziwactwa. Nigdy nie założył rodziny, ani nawet z nikim się na stałe nie związał. Zmarł w 1875 roku w miejscowości koło Kopenhagi.
Wystawa w Państwowym Muzeum Etnograficznym przy ul. Kredytowej 1 w Warszawie otwarta będzie do 10 listopada.
Konrad Żelazowski, Wirtualna Polska
