Papieska pielgrzymka 1997 r. – „Bez pojednania nie może być jedności”
Ojciec Święty na Kasprowym Wierchu, 1997 (PAP)Pielgrzymka siódma - od 31 maja do 10 czerwca 1997 r. - odbyła się z okazji 46. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego we Wrocławiu.
Ojciec Święty zwrócił się wówczas do wiernych Kościoła katolickiego o wspólne, chrześcijańskie świadectwo składane przed światem Chrystusowi. Do wspólnego świadectwa prowadzi trudna droga pojednania, bez którego nie może być jedności - mówił papież do uczestników Kongresu.
Prezydent Aleksander Kwaśniewski, witając Jana Pawła II na ojczystej ziemi powiedział: Nie byłoby demokratycznych przemian w Polsce bez papieża Polaka i Kościoła katolickiego.
Ojciec Święty podkreślił, że utrwalanie się demokracji i praworządności napawa optymizmem, ale nie brak problemów i napięć, które trzeba rozwiązywać wspólnym wysiłkiem.
Raz jeszcze Jan Paweł II w sposób stanowczy i zdecydowany wystąpił też w obronie życia ludzkiego, od momentu poczęcia aż do naturalnej śmierci.
Naród, który zabija własne dzieci, staje się narodem bez przyszłości - mówił papież 4 czerwca w Kaliszu do zgromadzonych tłumnie pielgrzymów.
Ojciec Święty pokazał podczas tej pielgrzymki laicyzującemu się światu, że wartością, która może na nowo ludzi zjednoczyć i dodać im entuzjazmu, jest Jezus Chrystus.
