Mike Harari
Harari w przeciwieństwie do Amesa czy Hanssena nie był agentem, którego działanie było napiętnowane zdradą. Operacja jego grupy była raczej zemstą.
Kiedy latem 1972 roku rozpoczynały się Igrzyska Olimpijskie w Monachium, nikt nie spodziewał się, że zawody zakłóci masakra. 5 września grupa Palestyńczyków z organizacji Czarny Wrzesień wdarła się na teren wioski olimpijskiej i wzięła izraelskich sportowców jako zakładników. W wyniku nieudanej akcji ratunkowej zginęło 11 sportowców i 5 Palestyńczyków. Izraelski wywiad wziął na cel Czarny Wrzesień, a grupą odwetową Mossadu kierował Mike Harari.
Agenci Harariego w ciągu roku zabili 12 Palestyńczyków, którzy mieli być związani z terrorystami. Tajna operacja wymierzona w Czarny Wrzesień zakończyła się, gdy członkowie grupy Harariego zabili niewinnego człowieka, Marokańczyka pracującego w Norwegii.
Część agentów została zatrzymana przez norweską policję, ale Harariemu udało się zbiec. To był zwrot w jego karierze tajnego agenta. Harari wycofał się z wywiadu i zaczął pracować dla Manuela Noriegi, przyszłego panamskiego dyktatora, obalonego w 1989 roku. Harari miał się dorobić fortuny na pośredniczeniu sprzedaży izraelskiej broni do Panamy.
Na kanwie wydarzeń podczas Olimpiady w 1972 roku i późniejszej akcji odwetowej Mossadu powstał film Stevena Spielberga "Monachium".
Opisy na podstawie: N. Polmar, T. B. Allen "Księga szpiegów. Encyklopedia", G. Knopp "Elita szpiegów", B. Weiser "Ryszard Kukliński: życie ściśle tajne", wywiad z R. Kuklińskim "Wojna z narodem widziana od środka", BBC News oraz Wikipedii.