Witalij Kliczko
Ukraiński polityk i były zawodowy bokser wagi ciężkiej, który pełni funkcję burmistrza Kijowa i szefa Kijowskiej Miejskiej Administracji. Witalij Kliczko jest byłym liderem Bloku Petra Poroszenki i byłym posłem ukraińskiego parlamentu. Aktywnie działa w polityce od 2005 r. Jest założycielem partii politycznej Ukraiński Demokratyczny Alians na rzecz Reform (UDAR).
Data urodzenia: | 19.07.1971 (wiek: 53 lata) |
Miejsce urodzenia: | Biełowodskoje |
Płeć: | Mężczyzna |
Pochodzenie: | Kirgistan |
Nagrody: | Bohater Ukrainy (2004), Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (2010), gruziński Prezydencki Order Doskonałości (2013), Wieczny Mistrz Świata wagi ciężkiej WBC (2016) |
Partie: | Ukraiński Demokratyczny Alians na rzecz Reform (UDAR) |
Rola: | burmistrz Kijowa |
Kariera polityczna
W 2004 r. podczas wyborów prezydenckich w 2004 r. i późniejszej pomarańczowej rewolucji Witalij wraz z bratem otwarcie poparli kandydaturę Wiktora Juszczenki. W 2005 r. Witalij został mianowany doradcą prezydenta Juszczenki, a w 2006 r. został awansowany na pełnoetatowego doradcę.
Formalnie rozpoczął karierę polityczną w 2006 r. kiedy zajął drugie miejsce w wyborach na burmistrza Kijowa z 26% głosów. W odbywających się równolegle wyborach samorządowych stanął na czele bloku Partia Obywatelska PORA-ROP do Rady Miasta Kijowa. Został wybrany deputowanym ludowym do rady miejskiej Kijowa, a partia zdobyła 14 mandatów. W 2008 r. również wystartował w wyborach samorządowych i zdobył 18% głosów, a jego Blokowi Witalija Kliczko udało się zyskać 10,61% głosów, co dało 15 mandatów. Ponownie został wybrany do Rady Miasta Kijowa. W 2008 r. został również powołany do ukraińskiej delegacji Kongresu Rady Europy.
W 2010 r. założył partię Ukraiński Demokratyczny Alians na rzecz Reform (UDAR). Był czołową postacią protestów na Euromajdanie w latach 2013-2014, podczas których ogłosił możliwość startowania na prezydenta Ukrainy. Kliczko wycofał się z wyścigu o fotel prezydenta i ostatecznie poparł Petra Poroszenkę. W 2014 r. został burmistrzem Kijowa. Był także na czele listy wyborczej ukraińskich wyborów parlamentarnych w 2014 r. Bloku Petra Poroszenki, jednak zrezygnował z mandatu parlamentarzysty, by móc pełnił funkcję burmistrza Kijowa. W 2015 r. założona przez niego partia UDAR połączyła się w Blok Petra Poroszenki, a Kliczko stał się nowym liderem partii. Został ponownie wybrany na burmistrza Kijowa w 2015 r. W 2019 r. ponownie stanął na czele partii UDAR i odłączył się od Bloku Petra Poroszenki. Ogłosił, że partia będzie samodzielnie startować w wyborach parlamentarnych w 2019 r. UDAR nie zdobył jednak żadnych mandatów.
Kariera sportowa
Jako bokser Kliczko zdobył wiele mistrzostw świata w wadze ciężkiej. Miał tytuł World Boxing Organization (WBO) od 1999 do 2000 r., tytuł magazynu Ring od 2004 do 2005 r. oraz tytuł World Boxing Council (WBC) dwukrotnie w latach 2004-2013. Pokonał aż 15 przeciwników w walkach o tytuł mistrza świata w wadze ciężkiej i aż 12-krotnie obronił tytuł. W 2011 roku wraz z bratem Władimirem Kliczko wszedł do Księgi Rekordów Guinnessa jako para braci z największą liczbą zwycięstw w walce o tytuł w wadze ciężkiej. Okres od 2006 do 2015 roku określany jest mianem “ery Kliczko”, czyli dominacji braci w boksie wagi ciężkiej. Ostatnia walka Kliczko odbyła się w 2012 roku, a przejście na sportową emeryturę ogłosił w 2013 roku.
Wojna w Ukrainie
Witalij Kliczko po rozpoczęciu rosyjskiej inwazji na Ukrainę zadeklarował, że zamierza brać czynny udział w obronie ojczyzny. Jako burmistrz Kijowa apelował do mieszkańców, by byli przygotowani na ucieczkę do schronów. Koordynował i organizował wraz z władzami miasta obronę cywilną ukraińskiej stolicy.
Życie prywatne
Witalij Kliczko urodził się w Biełowodskoje w Kirgistanie. Ojciec Witalija, Władimir Kliczko, był generałem radzieckich sił powietrznych i radzieckim attache wojskowym w NRD. Bracia Kliczko mieszkali jako dzieci w Czechosłowacji od 1980 do 1985 roku ze względu na to, że ich ojciec stacjonował w sowieckich siłach okupacyjnych. Chodzili także do szkoły dla dzieci żołnierzy sowieckich w Czechach Północnych.
Pracę zaczynał w Kijowskim Zakładzie Automatyzacji jako ślusarz. W 1996 r. ukończył Instytut Pedagogiczny im. Perejasława Chmielnickiego w Ukrainie i został przyjęty na studia podyplomowe na Kijowskim Uniwersytecie Narodowym im. Tarasa Szewczenki. W 2000 r. obronił pracę doktorską, co dało mu tytuł doktora nauk o sporcie. Jego żona to Natalia Egorova — była sportowiec i modelka. Para pobrała się w 1996 r. i mają trójkę dzieci.
Wykształcenie | doktor nauk o sporcie |
Zawód | polityk |
Komentarze