- W dzisiejszych czasach, gry promowane jest zdrowe życie, uprawianie sportów czy życie ekologiczne, ścieżki rowerowe powinny być podstawą takich miast jak Warszawa. - pisze nasza czytelniczka.
- Wielu ludzi pragnie dojeżdżać do miejsca pracy rowerem. Ale jak to zrobić gdy brak ścieżek brak? Po ulicy? Osobiście nie polecam - ryzykowne dla życia i zdrowia psychicznego. Przykładowo, trasa jaką pokonuje mój małżonek, aby dojechać do pracy: Z Wesołej do Śródmieścia. Jeśli chcemy przejechać tę trasę rowerem, bezpiecznie (czyli ścieżkami rowerowymi), należy :
- Pojechać drogą przez las do Międzylesia
- W Międzylesiu dostać się do torów. Hurra, ścieżka jest (a przynajmniej coś, co nią powinno być)
- Dojechać do wiaduktu kolejowego między przystankami autobusowymi Trawiasta -Trakt Lubelski
- Dostać sie na górę, np schodami z rowerem na plecach (wspaniała rzecz...).
- Dojechać do skrzyżowania "Marsa"
- Hurra! mamy ścieżki!
- Każda ścieżka urywa się co kawałek i powinniśmy zejść z roweru na milionach świateł aby przejść na drugą stronę. Bo przejazd przez pasy dla pieszych, na rowerze, jest wykroczeniem karanym mandatem.
- Ścieżka rowerowa urywa się i albo jedziemy chodnikiem (znów wykroczenie karane mandatem), albo jedziemy ulicą narażając życie i słuchając trąbienia kierowców.
To wszystko jest mało przyjemne, nawet jeśli jest się zatwardziałym rowerzystą. Jeśli chce się jeździć rowerem - dodaje czytelniczka, a nie samochodem, jest to trudne do osiągnięcia. Chcąc nim dojechać robimy ponad połowę więcej kilometrów niż autem. Bo musimy szukać ścieżek rowerowych. Wstyd!
Dziękujemy Wam za wielką aktywność przy współtworzeniu mapy . Będziemy publikować kolejne, bardziej i mniej popularne zgłoszenia do Mapy Dumy i Wstydu.
