Kości mamuta w warszawskim metrze. Znalezisko ma ponad 100 tys. lat

Kości spoczywały w miejscu, gdzie obecnie powstaje stacja "Płocka" na Woli. Pracownicy warszawskiego metra zauważyli w ziemi nietypowe kształty podczas budowy stacyjnej wentylatorni. Od razu zawiadomiono ekspertów z Państwowego Muzeum Archeologicznego. To właśnie ta jednostka prowadzi nadzór nad budową tego odcinka metra. Podczas wykopalisk wstrzymano dalsze prace.

- Znalezione szczątki zostały przez nas wydobyte i oczyszczone. Będą przedmiotem dalszych badań dla ustalenia dokładnego gatunku tego zwierzęcia, jego chronologii oraz okoliczności śmierci – mówi Wojciech Brzeziński, Dyrektor Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie.

Nie jest do końca pewne, czy kości należą do mamuta. Według wstępnych informacji, brany pod uwagę jest także inny gatunek prehistorycznego ssaka, a mianowicie słonia leśnego (Palaeoloxodon antiquus). Te ostatnie żyły w Polsce w okresie plejstocenu (czyli wtedy, gdy Europa skuta była lodowcami) i mierzyły ponad 4 metry wysokości. Ich waga dochodziła nawet do 10 ton. Naukowcy sądzą, że był to jeden z największych gatunków słoni, jaki kiedykolwiek stąpał po ziemi.

Wojciech Brzeziński przyznaje, że prehistoryczne znalezisko czeka teraz szereg badań. Trzeba przeprowadzić jeszcze szczegółowe analizy pod względem gatunkowym, chronologicznym, a także ekologicznym. - Jeśli jest to mamut, to mówimy o ssaku, który żył w tym rejonie około 40 tys. lat temu. Słoń leśny to już okres znaczanie wcześniejszy. To są jednak absolutnie hipotetyczne dane, które muszą zostać zweryfikowane - mówi nam dyrektor.

W plejstocenie Warszawa była pokryta w przeważającej części tundrą. Mniej więcej między dzisiejszymi ulicami Wolską, Leszno i Dworcem Zachodnim prehistoryczne jezioro. To właśnie tam w latach 60. znaleziono dużo większe i lepiej zachowane fragmenty słonia leśnego. Okaz ten jest dziś eksponowany w Muzeum Ziemi PAN przy Alei na Skarpie.

- Nie ma śladów, żeby osobnik, którego kości zostały znalezione, padł ofiarą człowieka, ponieważ nie natrafiono na artefakty w tej okolicy. Być może utonął albo po prostu zakończył swój żywot w miejscu odosobnienia, jak to wygląda u dzisiejszych trąbowców - zastanawia się Brzeziński.

Widzisz coś ciekawego? Masz zdjęcie, filmik? Prześlij nam przez Facebooka na wawalove@grupawp.pl lub dziejesie.wp.pl