Urodził się Nikita Chruszczow
15 kwietnia 1894 roku, urodził się Nikita Siergiejewicz Chruszczow, radziecki polityk, działacz partyjny i państwowy, premier i wieloletni pierwszy sekretarz KC Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. Referatem "O kulcie jednostki i jego następstwach" wygłoszonym w 1956 roku zapoczątkował proces destalinizacji kraju.
Chruszczow pochodził z chłopskiej rodziny. Od 12 roku życia pracował w fabrykach i kopalniach Donbasu jako ślusarz. Od roku 1918 roku był członkiem partii bolszewików.
Jego słynny referat przeszedł do historii jako "tajny". Wskazał w nim, że historia radzieckiej partii komunistycznej od 1934 roku była nieustannym pasmem zbrodni spowodowanych nieograniczoną władza Józefa Stalina. Ujawnił i potępił krwawe represje, które dotknęły wiernych członków partii. Obarczył też Stalina odpowiedzialnością za błędy w polityce zagranicznej ZSRR. Pomimo zapewnień nie zlikwidował jednak w ZSRR obozów pracy przymusowej - łagrów. Krytykował też stan zacofania kraju.
Polityka zagraniczna Chruszczowa określana była jako nieodpowiedzialna. Zaproponował między innymi rewizję statusu zachodniej części Berlina i w 1961 roku groził, że podpisze układ pokojowy z NRD w celu odizolowania zachodniej części miasta od reszty kraju. Za jego czasów powstał mur berliński, doszło do strącenia przez obronę powietrzną amerykańskiego samolotu zwiadowczego U2 nad Swierdłowskiem. Chruszczowowi zameldowano o tym na trybunie przed mauzoleum Lenina w czasie pochodu pierwszomajowego w 1960 roku. Incydent doprowadził do zerwania planowanego spotkania z amerykańskim prezydentem. Słynne było też jego wystąpienie przed Zgromadzeniem Ogólnym Narodów Zjednoczonych w marcu 1960 roku, podczas którego zdjął jeden z butów, a następnie zaczął nim tłuc w mównicę.
Na początku lat 60. Chruszczow doprowadził do otwartego konfliktu między Moskwą a komunistycznymi Chinami. Kierownictwo Komunistycznej Partii Chin było przeciwne destalinizacji i nowej polityce zagranicznej prowadzonej przez Kreml. Konflikt groził wybuchem konfliktu zbrojnego. Ogromny potencjał ludzki i militarny Chin uniemożliwił jednak Chruszczowowi użycie siły jako argumentu w próbie podporządkowania Chin Związkowi Radzieckiemu.
Polityka zagraniczna Chruszczowa stwarzała zagrożenie dla globalnej polityki światowej. Od 1960 roku wspierał on Fidela Castro w czasie rewolucji kubańskiej. Jego decyzja o zainstalowaniu pocisków nuklearnych na Kubie i próba siłowego przełamania blokady wyspy wprowadzonej przez USA postawiła świat na krawędzi wojny między mocarstwami. Chruszczow utracił rządy w 1964 roku wskutek spisku swoich współpracowników: Breżniewa, Susłowa i Kosygina. Zarzucono mu ograniczenie kolegialności władzy i obarczono odpowiedzialnością za porażki dyplomatyczne ZSRR.
Funkcję I sekretarza KC Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (KPZR) pełnił w latach 1953-1964, a premiera ZSRR w latach 1958-1964. Po odsunięciu od władzy mieszkał w daczy pod Moskwą, dyktując swoje pamiętniki, które zostały opublikowane na Zachodzie. Zmarł 11 września 1971 roku w Moskwie.
