król polski

Władysław IV Waza kojarzony jest z byciem dobrym wodzem, któremu mocno ufała szlachta. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Tak duże wydawanie pieniędzy przysporzyło mu jednak problemów, wpędzając w spore długi. Na kontrowersyjny pomył pozwalający spłacić długi wpadła jego żona - Francuska Ludwika Maria Gonzaga. Na Zachodzie budżety ratował handel urzędami – osobliwy proceder, który w Polsce długo nie był powszechny. Król zdecydował się jednak na to za namową swojej drugiej żony. Kupczenie urzędami państwowymi zaczęło wówczas mieć miejsce na niespotykaną skalę. "Osiągnę poważne korzyści dzięki wielkim sumom, które otrzymam" - miała bez ogródek przyznać królowa. Zarobki były gigantyczne. W pierwszym roku królowa zdobyła 600 tys. zł, co daje 81,5 mln zł współcześnie. Powstał swoisty cennik. Województwo smoleńskie poszło za 60 tys. zł, a kasztelania sandomierska za 30 tys. zł. Początkowo szlachta głośno sprzeciwiała się pomysłowi jawnego kupczenia urzędami. Jak twierdził Jerzy Besala "brudne pieniądze schodziły niżej i w końcu same zaczęły pchać się do rąk szlachty". Materiał powstał na podstawie książki Jerzego Besali pt. "Rzeczpospolita szlachecka. Barwny świat", wyd. Bellona 2024.

Władysław Jagiełło był jednym z najbardziej długowiecznych władców w historii Polski. Tego samego nie można jednak powiedzieć o jego żonach. W chwili śmierci, Litwin mógł mieć nawet ponad osiemdziesiąt lat, co niemal dwukrotnie przewyższałoby średnią długość życia w ówczesnych czasach. Prawdziwego wieku Jagiełły w chwili śmierci wprawdzie nie znamy, ale historycy są zgodni co do faktu, że żył długo i w dobrym zdrowiu. Zawdzięczał to w równiej mierze genom, co zdrowemu trybowi życia. Niestety, zgoda panuje również w kwestii pecha, jakiego władca miał do małżonek. Miał ich bowiem aż cztery, z czego dopiero ostatnia przeżyła króla! Jakby tego było mało, ostatnia królowa nie zmarła z przyczyn naturalnych, opuszczając świat w wieku pięćdziesięciu sześciu lat. Oto historia kłopotliwych małżeństw Władysława Jagiełły. Po więcej ciekawych tekstów zapraszamy na stronę ciekawostkihistoryczne.pl

Pobożny, cnotliwy, wykształcony, poliglota – tak zachwalano Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Cały artykuł przeczytasz na portalu Wielkahistoria.pl. Kraj popadł w ruinę. Brakowało silnego lidera. Król, którego wybrano w 1669 r. zupełnie nim nie był. Michał Korybut Wiśniowiecki został wcześniej wychowany na filozofa. Nie był przygotowany do bycia żołnierzem, politykiem, a co dopiero królem. Był stale pod opieką troskliwej matki, sponsorowany i doglądany. Brakowało mu ambicji i siły woli. Okazało się, że jego kandydaturę wysunięto ze względu na bierność i podatność na wpływy. Potężni magnaci woleli mieć "nijakiego króla", a nie takiego, który bardziej umocni monarchię. Pomysł "wyboru z przypadku" jako pierwszy rzucił podkanclerz koronny Andrzej Olszowski. Dostojnik liczył, że zajmie pozycję wszechwładnego pierwszego ministra i szarej eminencji. Osiągnął swój cel.

Bezprym nazywany jest pierwszym zdrajcą Polski. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Po śmierci Bolesława Chrobrego w 1025 r. tron przeszedł w ręce jego syna Mieszka II Lamberta. Mieszko nie był naturalnym następcą tronu. Miał starszego brata Bezpryma. Kilka lat wcześniej ojciec wysłał 14-letniego Bezpryma do Włoch. Miał on towarzyszyć cesarzowi Ottonowi III, nabrać ogłady i nawiązywać nowe znajomości. Zafascynowany religijnością cesarza, Bezprym postanowił zostać mnichem. Podróż mocno go zmieniła. Bezprym popadł w niełaskę ojca. Król srogo go za to ukarał. Szybko wymazano go z historii, nazywając później zdrajcą. Bezprym został wydziedziczony i poniżony przez rodzinę. Po śmierci ojca był skłócony z młodszymi braćmi. Mieszko II jako król skazał go na banicje, dodatkowo skonfiskował mu majątek. Pierworodny syn Chrobrego pragnął zemsty. Rosła w nim frustracja. W końcu wpadł na pomysł, by Ruś i Rzesza napadły na Polskę. Część ziem z podziału miała przypaść jemu. W ten sposób jeszcze przed 1029 r. Bezprym dokonał planów pierwszego nieformalnego rozbioru Polski. W 1031 roku przejął władzę po niemiecko-ruskim ataku na Polskę. Słynął ze swojej brutalności. Zginął zamordowany wiosną 1032 r.