elita

Brawo, w końcu ktoś zdjął maskę politycznej poprawności i powiedział, jak się rzeczy mają. Warszawska dziennikarka stwierdziła, że jej życie jest tak samo prawdziwe, jak życie ciężko pracujących ludzi z prowincji. I za swój talent i pieniądze nie będzie przepraszać. Niech plebs ją przeprasza.

W polskim społeczeństwie bardzo silnie zakorzeniona jest niechęć do polityków. Dowód? Najnowszy sondaż, w którym aż 59 proc. respondentów źle oceniło polską elitę polityczną. Żniwo zbiera też nagonka, jaką na elity urządziła dzisiejsza władza. W ocenie Polaków, należenie do niej wyznacza pieniądz. Aż 94 proc. z nas uważa, że jest poza jakąkolwiek elitą.

Dwa dni: jeden pogrzeb i jedna rocznica. Niezliczone narracje, wizje państwa i majacząca w tym wszystkim nieśmiało idea. A co, gdybyśmy od prostych gestów pojednania przeszli do rozmowy i ucywilizowania sporu trawiącego Polskę jak złośliwy nowotwór? Jeśli za chwilowym zawieszeniem broni braci Kurskich i prostym znakiem pokoju Dudy wobec Wałęsy nie pójdzie nic więcej, w ogniu partyjnych połajanek pogrzebiemy najlepszy od trzech stuleci moment na skok cywilizacyjny Rzeczpospolitej - pisze Marcin Makowski dla WP Opinii.

- Rzekome zagrożenie demokracji to obecnie działania legalnie wybranej władzy, które – owszem – bywają zbyt gwałtowne, może nawet nieprzemyślane, ale demokracji na pewno nie zagrażają. KOD spokojnie demonstruje sobie na ulicach, przez nikogo nieprześladowany. Mediów prywatnych nikt nie wycisza. Jerzy Owsiak może nadal organizować swoją imprezę. Jeżeli tak wygląda kraj, gdzie zagrożona jest demokracja, to co powiedzieć o Niemczech, gdzie policja nie panuje nad imigrantami, a media boją się mówić prawdę w obawie o reakcję polityków partii rządzącej? – pisze Łukasz Warzecha dla Wirtualnej Polski. Publicysta pisze o sytuacji w dzisiejszej Polsce i wyjaśnia, kim są jurgieltnicy oraz ich współcześni odpowiednicy.

Obecnie rządy państw przekazują ogromne kwoty najbardziej uprzywilejowanym grupom społecznym - całej branży finansowej. To są miliardy dolarów, które trafiają do ich kieszeni w postaci ulg podatkowych czy luzowania ilościowego. Zamiast tego mogłyby trafić do kieszeni prekariuszy. Twierdzenie, że nie możemy sobie pozwolić na dochód podstawowy, jest zwyczajnie nie w porządku - mówi w rozmowie z Wirtualną Polską prof. Guy Standing, brytyjski socjolog i ekonomista, teoretyk prekariatu. Zdaniem eksperta "bogactwo każdej jednostki w znacznie większym stopniu wynika z dorobku poprzednich pokoleń niż majątku danej osoby, niezależnie od tego, jak by była utalentowana albo inteligentna. W związku z tym, każdej jednostce należy się udział w tym ogólnym dorobku".

To ormiańskie hasło powinna – w imieniu Polski (jak kiedyś) – skandować Solidarność w czasie obecnych protestów ulicznych. Bo wszystko inne: niskie płace (i wielkie nierówności ukrywające – poprzez „średnią” - złą sytuację większości rodzin); umowy śmieciowe bez zdolności kredytowej; emerytury dla kobiet ( często ciężkiej, fizycznej pracy) dopiero po 67 roku życia i „elastyczny” czas pracy (czyli wydłużona praca na zawołanie, bez gratyfikacji za nadgodziny) można rozwiązać tylko przez przyspieszony rozwój. Czyli – długofalową politykę dotyczącą gospodarki realnej, jej modernizacji i deregulacji, aby uruchomić społeczną energię. To te „skrzydła” właśnie!

„Pero, pero, bilans musi wyjść na zero” – śpiewał Jan Kaczmarek, a wraz z nim tysiące ludzi. Jego dorobek satyryczny zapewnia mu miejsce w historii polskiego kabaretu. Postać współtwórcy Elity wspomina Jerzy Skoczylas, przyjaciel zmarłego