10 kwietnia 2010

Justyna Moniuszko to jedna z ofiar katastrofy 10 kwietnia 2010 r. W chwili śmierci miała 25 lat, od dwóch latała z prezydentem Lechem Kaczyńskim.

Część rodzin ofiar tragedii smoleńskiej zamierza zbojkotować uroczystości rocznicowe. Są oburzone tym, że zaproszenia na państwowe obchody wpływają w ostatniej chwili, że nie mogą dowiedzieć się, kto w ich imieniu ma przemówić. Wśród rodzin panuje żal, rozgoryczenie, frustracja.

Dziennikarka TVP opublikowała wspólne zdjęcie z synem i opatrzyła emocjonalnym wpisem. "Mój Skarb, mój Anioł, bez początku i końca" – czytamy. Igor jest owocem związku Joanny Racewicz z Pawłem Janeczkiem, oficerem BOR, który zginął 10 kwietnia 2010 r. w Smoleńsku.

Co powinna zrobić lewica – czy szerzej: nie-prawica – z katastrofą smoleńską? Zignorować i przemilczeć, wyszydzić i obśmiać, a może podejść do sprawy z pełną powagą, konkurencyjną wobec patosu tak charakterystycznego dla "wrogiego" obozu? Nawet na siłę szukać sensu w bezsensie, przynajmniej próbować zrozumieć tych, którzy taką potrzebę rzeczywiście odczuwali czy raczej poszukiwanie sensu zaliczać do zachowań z gruntu irracjonalnych i śmiesznych?

Ten moment zapamięta większość z nas. 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem zginęli polscy politycy (z parą prezydencką na czele), wojskowi, duchowni. Zapytaliśmy, gdzie byli Polacy w chwili, gdy dowiedzieli się o katastrofie prezydenckiego tupolewa.

Reporter Wiktor Bater jako pierwszy poinformował świat o tym, że doszło do katastrofy samolotu z prezydentem Lechem Kaczyńskim na pokładzie. Wirtualnej Polsce opowiada o pierwszych chwilach po katastrofie i o tym, co zobaczył na miejscu, gdzie rozbiła się maszyna.