Szczęśniak: "Wszystkie dzieci nasze są. Także te LGBT" [OPINIA]

Im częściej zabieram głos w mediach społecznościowych, tym częściej czytam, że nie powinnam się wypowiadać w tej czy innej sprawie, bo nie mam dzieci. A już zwłaszcza edukacja seksualna w szkołach i prawa par LGBT+ do adopcji to dla mnie teren zakazany.

Ostatnio ktoś na Twitterze życzył mi, żebym miała "dzieci LGBT". Odpowiedziałam: "A to dopiero życzenia! :) jeśli zostanę matką (biologiczną lub jeśli zdecyduję się na adopcję), nie będzie miała dla mnie znaczenia orientacja seksualna dzieci. Miłość to miłość". I dodałam serduszka w kolorach tęczy.

Riposta internauty: "Kwintesencja lewicowego feminizmu. 'Jeśli zostanę matką', mimo czterdziestki na horyzoncie, ale innych pouczać jak mają wychowywać dzieci". Nie masz dzieci, to milcz, kobieto! — tak to brzmi.

Żeby było jasne: osobiste doświadczenie jest ważne. Ale jego brak nie jest powodem, by odmawiać komuś prawa do zabierania głosu w sprawach dotyczących podstawowych wartości kształtujących wspólnotę demokratyczną.

Ale zaraz, zaraz, nie tylko kobiet to dotyczy. Bezdzietnych mężczyzn też. Kiedy Jarosław Kaczyński zagrzmiał w Katowicach "Wara od naszych dzieci", natychmiast gruchnęło żarcikami o "dzieciach Kaczyńskiego". Facet dzieci nie ma, a o dzieciach gada. Ha, ha, ha! Śmieszne? Nic w tym śmiesznego.

Słowa prezesa PiS są oburzające nie dlatego, że wypowiada je osoba bezdzietna. Są oburzające, bo… są oburzające. Bo są nienawistne, bo jest to homofobia publicznie deklarowana i zaordynowana własnej partii jako strategia wyborcza. Całą grupę społeczną Kaczyński bezpodstawnie określił jako groźną dla dzieci, tylko z racji orientacji seksualnej. Nie byłyby to ani odrobinę mniej obrzydliwe, gdyby mówił to ojciec (albo matka) wielodzietnej rodziny.

A nie, zaraz, chyba mówił! Premier Mateusz Morawiecki — ojciec czwórki dzieci. W Częstochowie porównał uczestników Marszu Równości do Szwedów, którzy napadli na Polskę — "robią podkop", czyli zagrażają bezpieczeństwu.

Być może jeszcze dziwniejsze niż wytykanie Kaczyńskiemu braku dzieci są egzotyczne próby obrony prezesa PiS przez niektórych polityków opozycji. Michał Kamiński powiedział w Superstacji: "Zarzuty wobec Jarosława Kaczyńskiego o homofobię są nieprawdziwe. Prezes PiS był jedynym premierem, który chwalił się swobodą środowiska gejowskiego. Powiedział też, cytuję: 'Jeden z najważniejszych ministrów w moim rządzie jest gejem'".

Jeśli czegoś dowodzi ten cytat, to cynizmu Jarosława Kaczyńskiego, bo jednocześnie ministrem w jego rządzie był Roman Giertych, który mówił o "wstrętnych pederastach" (potem się bronił, że mówił prywatnie). Dowodzi też głębokiego niezrozumienia przez Kamińskiego, o czym my tu w ogóle rozmawiamy.

W głębi swojej duszy Kaczyński może być Michałem Aniołem, Kapitanem Marvelem albo Katarzyną Wielką, ale jego publiczne wypowiedzi są homofobiczne i dyskryminujące. Koniec kropka.

Stonowane słowa Pawła Rabieja o tym, że gdy akceptacja społeczeństwa wzrośnie, będzie można wprowadzić adopcję dla par jednopłciowych, przeraziły znawcę starożytnej filozofii profesora Ryszard Legutkę. W radiowej Trójce opowiadał, że "to jest sprawa zachwiania tożsamości współczesnego człowieka".

Jeśli coś tu się chwieje, to nie żadna "tożsamość", tylko patriarchalny porządek świata. A chwieje się od około dwustu lat — dzięki ruchom społecznym, rewolucji przemysłowej i kapitalizmowi. W porządku, którego broni i za którym tęskni prof. Legutko, role były rozpisane i nienaruszalne. Z grubsza chodziło o to, że chłop to chłop, a baba to baba. Chłop zarabia, a baba siedzi w domu z dziećmi. A przede wszystkim siedzi cicho.

Ale to się zmienia. Kobiet nie można już bezkarnie publicznie klepać po tyłku, a geje już nie muszą żenić się z kobietami, jeśli chcą założyć rodzinę. Według Legutki te "eksperymenty" prowadzą do "zachwiania relacji między ludźmi, relacji międzyludzkich, między kobietami i mężczyznami, między dziećmi i rodzicami".

To prawda. Relacje zostają zachwiane. Kiedy ojciec przy stole wyśmiewa "pedałów", a syn zbiera się na odwagę i mówi: "Tato, ja też jestem gejem", to faktycznie coś się chwieje. Kiedy na męskie zaloty kobieta odpowiada: "Miło mi, ale interesują mnie kobiety", nie jest to może najbardziej komfortowe, ale nie jest to też powód, by sięgać po nienawiść i narzędzia politycznej nagonki.

Są też inne rodziny, którym to w sobotę — po przemówieniu Kaczyńskiego — sufit runął na głowę. W mocnym liście do Jarosława Kaczyńskiego rodzice dzieci LGBT+ napisali: "Nasze dzieci są, tak samo jak my, obywatelami Polski, są mniejszością w społeczeństwie. Są sensem i największą wartością naszego życia.

Prawa obywatelskie naszych dzieci nie są 'zachodnim nowinkarstwem', przemijającą modą. To są żywi ludzie, którzy mają, jak każdy, jedną szansę na życie. A to życie można zniszczyć pomówieniem i złym słowem. Nie godzimy się na traktowanie naszych dzieci, jak społecznych wrogów". Piszą też, że Kaczyński buduje "chwilowy sukces polityczny" kosztem bezpieczeństwa ich dzieci.

Osoby LGBT+ są w Polsce dziećmi i są rodzicami. Szacuje się, że w Polsce przynajmniej 50 tys. dzieci wychowuje się w parach nieheteroseksualnych, zwykle chodzi o dwie kobiety. Czy w związku z tym obserwujemy jakąś katastrofę społeczną? Czy dzieje się w tych rodzinach jakieś wyjątkowe zło? Nic opinii publicznej na ten temat nie wiadomo.

Badania prowadzone w innych krajach (gdzie adopcja przez pary jednopłciowe jest legalna, w UE takich krajów jest 14) dowodzą, że homoseksualna orientacja rodziców nie ma wpływu na orientację wychowywanych dzieci. Okazuje się też, że dla rozwoju dziecka najważniejsza jest jakość relacji z rodzicami, wsparcie, kompetencje wychowawcze rodziców, a nie ich orientacja seksualna.

Przypomina mi się piosenka Majki Jeżowskiej, która była hitem, gdy kończyłam podstawówkę: "Wszystkie dzieci nasze są". Tak, nasze są też te dzieci, którym zdarzyło się urodzić jako gej, lesbijka, osoba biseksualna lub aseksualna. I one też mają moralne prawo do miłości i do kształtowania swojego życia zgodnie z własną wolą, w tym do założenia rodziny.

"Jesteśmy razem! Nie jesteś sam, (…) Podaj mi dłoń i z nami stań. Nie ma dziś granic nasz dom". Piękne słowa.