Naukowcy sugerują, że starożytne bakterie mogą nadal czaić się pod powierzchnią Marsa

W nowych eksperymentach naukowcy symulowali środowisko Marsa, by sprawdzić, jak długo wysuszone i zamrożone bakterie mogłyby przeżyć w tych trudnych warunkach. Okazało się, że starożytne mikroby byłyby w stanie przetrwać pod powierzchnią Marsa znacznie dłużej, niż wcześniej zakładano. Zakopane drobnoustroje byłyby osłonięte przed promieniowaniem kosmicznym i wiatrem słonecznym. Oznacza to, że dowody na istnienie życia nadal mogą być uśpione i zakopane pod powierzchnią Marsa.

Conan the Bacterium
Conan the Bacterium
Źródło zdjęć: © DziennikNaukowy.pl | Michael J. Daly, USU

04.11.2022 15:24

W badaniach pod kierunkiem prof. Michaela Daly’ego wzięli udział m.in. Brian Hoffman i Ajay Sharma z Northwestern University. Ich odkrycia sugerują, że jeśli życie kiedykolwiek wyewoluowało na Marsie, to jego biologiczne pozostałości mogą zostać ujawnione w przyszłych misjach, w tym ExoMars i Mars Life Explorer. W tej drugiej misji łazik miałby zostać wyposażony w wiertła do wydobywania materiałów z głębokości nawet dwóch metrów pod powierzchnią planety.

Już wcześniej naukowcy udowodnili, że pewne szczepy bakterii mogłyby przetrwać na Marsie mimo surowego środowiska planety. Zatem istnieje ryzyko, że przyszli astronauci i kosmiczni turyści mogliby niechcący zanieczyścić Marsa ziemskimi bakteriami. - Doszliśmy do wniosku, że ziemskie skażenie na Marsie byłoby zasadniczo trwałe, w przedziałach czasowych sięgających tysięcy lat – mówi Hoffman. - To mogłoby skomplikować wysiłki naukowe zmierzające do znalezienia życia na Marsie. Z kolei jeśli mikroby wyewoluowały na Marsie, to mogą być zdolne do przetrwania do dnia dzisiejszego. Oznacza to, że próbki z Czerwonej Planety mogą zanieczyścić Ziemię – tłumaczy.

Opis i wyniki nowych analiz ukazały się w czasopiśmie "Astrobiology" (DOI: 10.1089/ast.2022.0065).

Symulacja Marsa

Środowisko na Marsie jest surowe i bezlitosne. Jest sucho i mroźno, z temperaturami dochodzącymi nawet do minus 63 st. C. na średnich szerokościach geograficznych. Mars jest też stale bombardowany przez promieniowanie kosmiczne.

Aby zbadać, czy życie mogłoby przetrwać w tych warunkach, Daly, Hoffman i ich współpracownicy najpierw wyznaczyli granice przeżywalności mikroorganizmów w warunkach promieniowania jonizującego. Następnie wystawili sześć rodzajów ziemskich bakterii i grzybów na symulowaną powierzchnię Marsa - zamarzniętą i suchą - i poddali je działaniu promieniowania naśladującego promieniowanie kosmiczne.

Badacze ustalili, że niektóre ziemskie mikroorganizmy mogłyby potencjalnie przetrwać na Marsie w skalach czasowych rzędu setek milionów lat. Naukowcy odkryli, że jeden wytrzymały mikroorganizm, Deinococcus radiodurans (nazywany czasem "Conanem Bakterią") jest szczególnie dobrze przystosowany do przetrwania trudnych warunków panujących na Marsie. W nowatorskich eksperymentach bakteria przetrwała potężne dawki promieniowania w mroźnym, jałowym środowisku.

Zakopane życie

Zespół założył też, że bakterie mogą występować pod powierzchnią Marsa. W tym celu poddał mikroby znacznie mniejszym dawkom promieniowania, niż to, które występuje na powierzchni planety.

Okazało się, że bakterie mogą wytrzymać promieniowanie i przetrwać pod powierzchnią Czerwonej Planety nawet 1,5 miliona lat zakopane na głębokości zaledwie 10 cm. Gdyby bakterie znajdowały się na głębokości 10 metrów to promieniowanie nie zaszkodziłoby im nawet przez 280 mln lat.

Oznacza to, że jeśli mikrob, podobny do "Conana Bakterii", wyewoluował w czasie, gdy na Marsie po raz ostatni płynęła woda, to jego żywe szczątki mogą nadal pozostawać uśpione głęboko pod powierzchnią Marsa.

- Chociaż D. radiodurans pochowany pod powierzchnią Marsa nie mógł przetrwać w stanie uśpienia przez szacowane 2 do 2,5 miliarda lat, odkąd woda w stanie ciekłym zniknęła z Czerwonej Planety, to marsjańskie środowiska są regularnie zmieniane przez uderzenia meteorytów - wyjaśnia Daly. - Sugerujemy, że okresowe topnienie mogłoby pozwolić na przerywaną repopulację. Ponadto, jeśli marsjańskie życie kiedykolwiek istniało, to jego makrocząsteczki i wirusy przetrwałyby znacznie, znacznie dłużej – tłumaczy naukowiec.

Źródło: DziennikNaukowy.pl

Źródło artykułu:DziennikNaukowy.pl
Zobacz także
Komentarze (76)