Rozpacz i strach w Mrowinach. "Jakich słów użyć? Co można powiedzieć?"

- Mamo, a co to za pan? - pyta kilkuletni chłopiec przy samym wjeździe do wsi. To reakcja na widok fotografa. Zobaczył obcego. Kogoś, kto nie jest stąd. Kobieta nie odpowiada. Łapie za rękę chłopca i w pośpiechu odchodzi. Pcha wózek z malutkim dzieckiem.

Dzieci, które same biegają po wsi, nie ma. Nie słychać śmiechu, radosnych pisków. Wszystko jakby zamarło.

- Jakich słów można użyć, co można jeszcze powiedzieć? - pyta kobieta pracująca w miejscowym sklepie spożywczym. Odchodzi na moment od lady. Początkowo nie chce rozmawiać. W końcu wyznaje: - Kristina była taka radosna. Rzucała się w oczy. Przychodziła do mnie z koleżankami. Wesolutka taka.

Matki i babci dziewczynki od czasu tragedii nie widziała w sklepie. - I tej pozostałej dwójki dzieci. W ogóle dzieci nie ma we wsi. Jest psychoza. Wychodzą tylko z rodzicami. Tymi dziećmi to wszystko żyło. Nie ma kręcenia, nie ma tego gwaru. Nie ma życia. Jest cisza - opowiada. - Straszny ból. Aż mnie zatyka. Cały czas widzę, jak Kristina tu stoi, przy ladzie - wyznaje ze łzami w oczach.

- Lody nam po tym wszystkim zostaną i słodycze - dodaje.

Jak nie ten, to inny

- Jak nie ten, to inny? Może tak być? Przecież żadne kary ich nie odstraszają - mówi jeszcze kobieta, kiedy kupujemy słodycze. I wspomina, że w miejscowości nieopodal jakiś czas temu trener zgwałcił chłopca. - Dlaczego to się dzieje? - pyta.

Mimo że Kristina, jej mama i dwójka pozostałych dzieci sprowadziły się do wsi pół roku temu, mieszkańcy dobrze ich znają. - Mama Kristiny chodziła z moją córką do klasy. Ta kobieta fantastycznie się uczyła, cały czas czerwony pasek, inteligentna osoba. Studia skończyła. Dzieci przecież to samo, wzorowi uczniowie - mówi reporterce Wirtualnej Polski mieszkanka wsi.

- Dziewczynka cały czas gdzieś chodziła. Ale matki jakoś nie było widać we wsi - wspomina inna kobieta. Do szkoły dzieci miała odprowadzać babcia.

Na cztery spusty

A szkoła też zamarła. Drzwi zamknięte są do niej na cztery spusty, choć w środku pali się światło. Woźna zamyka budynek na klucz w trakcie lekcji, podobno zamykane są też klasy.

Dzieci odprowadzają na lekcje rodzice. Wcześniej same do niej chodziły.

Cała rodzina Kristiny mieszka zaledwie kilkaset metrów od szkoły. W czwartek 10-latka wracała z lekcji sama. Miała zostać uprowadzona spod boiska. Wsiadła do auta 22-latka, swojego oprawcy, bo go znała. To był kolega jej 40-letniej matki.

Tylko matka matkę

Stąd do domu Kristina ma 200 metrów. 200 metrów, których nie zdążyła pokonać. Mieszkała w bloku, który teraz pilnie strzeżony jest przez policyjny radiowóz. Policjanci wyglądają na zmęczonych. Pilnują tego miejsca już czwarty dzień.

Pod blok podjeżdża rodzina z dzieckiem. Mieszkają tutaj. Ojciec zabiera chłopca i ucieka do domu. Matka zatrzymuje się na chwilę. Znała Kristinę. Wielokrotnie rozmawiała z jej mamą. Dobrze ją znała. Nie umie powstrzymać emocji. Ciężko jej mówić. - Ona była tak dobrą matką, tak dobrze wychowywała tę dziewczynkę - mówi przez łzy.

- Tylko matka matkę może zrozumieć w takiej tragedii - dodaje, przeprasza i odchodzi.

W bloku pootwierane są okna. Ale nie słychać z nich rozmów sąsiadów.

To Monika takiego syna wychowała?

- Jak tak można, co za bestia - krzyczy idąc brzegiem jezdni starsza pani. Mieszka tu od czterdziestu lat. Nigdy takiej tragedii nie widziała. Co więcej mówi, że rodzina 22-letniego Jakuba pochodzi z Mrowin.

- Ten bandyta musiał śledzić Kristinę, wiedzieć, gdzie i o której będzie. Kara śmierci dla niego - kwituje zirytowany starszy mężczyzna.

Modlitwa

Proboszcz z Morwin odprawił już jedną mszę za Kristinę. Mówił, że Chrystus umierał razem z nią. Druga msza odbędzie się we wtorek. Dzieci zamiast świętować zakończenie roku szkolnego będą się modlić za dziewczynkę.

- Czas nie leczy ran. Z tym musimy nauczyć się żyć - mówi mieszkanka miasta.

We wtorek przypadają urodziny Kristiny. Skończyłaby 11 lat.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl