Robert Prevost – nowy papież Leon XIV

Biały dym w Watykanie. Kardynałowie wybrali papieża [RELACJA NA ŻYWO]

Robert Francis Prevost urodził się 14 września 1955 roku w Chicago, w rodzinie katolickiej o włoskich korzeniach. Jego rodzice, Louis i Mildred Prevost, byli aktywnymi członkami parafii St. Mary of the Assumption na przedmieściach Chicago, gdzie młody Robert już w dzieciństwie wykazywał zainteresowanie wiarą. Jak wspomina jego kolega z dzieciństwa, John Doughney, Prevost już jako nastolatek czuł powołanie do kapłaństwa, co było widoczne w jego zaangażowaniu w życie parafialne jako ministrant i lektor.

W 1973 roku ukończył niższe seminarium Zakonu Świętego Augustyna, a następnie zdobył licencjat z matematyki na Villanova University w 1977 roku. Tego samego roku wstąpił do nowicjatu augustianów, składając pierwsze śluby zakonne w 1978 roku, a wieczyste w 1981 roku. Po uzyskaniu tytułu magistra teologii w Catholic Theological Union w Chicago, w 1982 roku przyjął święcenia kapłańskie w Rzymie. Kontynuował edukację, uzyskując doktorat z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu w Rzymie w 1985 roku.

W 1985 roku Prevost został wysłany na misje do Peru, gdzie służył jako kanclerz prałatury terytorialnej Chulucanas, proboszcz, misjonarz i wykładowca. W latach 1988–1998 prowadził seminarium augustiańskie w Trujillo, uczył prawa kanonicznego i pełnił funkcje w miejscowej kurii diecezjalnej. Jego praca w Peru zaowocowała głębokim związkiem z Ameryką Łacińską, co później przyniosło mu obywatelstwo peruwiańskie. W 2014 roku papież Franciszek mianował go administratorem apostolskim diecezji Chiclayo, a rok później biskupem tej diecezji, którą kierował do 2023 roku. W latach 2020–2021 był także administratorem apostolskim diecezji Callao.

Od 2001 do 2013 roku Prevost pełnił funkcję przełożonego generalnego Zakonu Świętego Augustyna, zarządzając wspólnotą na skalę międzynarodową. Jego zdolności administracyjne i biegła znajomość pięciu języków (angielskiego, hiszpańskiego, włoskiego, francuskiego i portugalskiego) zyskały mu uznanie w Kościele. W 2023 roku papież Franciszek powołał go na prefekta Dykasterii ds. Biskupów, kluczowego urzędu odpowiedzialnego za nominacje biskupie, oraz przewodniczącego Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej. W tym samym roku otrzymał godność kardynała, a w 2025 roku został promowany do rangi kardynała-biskupa diecezji Albano.

Po śmierci papieża Franciszka 21 kwietnia 2025 roku, konklawe rozpoczęte 7 maja 2025 roku wybrało Roberta Prevosta na nowego papieża. Przyjął on imię Leon XIV, co może nawiązywać do papieża Leona XIII, znanego z zaangażowania w kwestie społeczne i dialog z nowoczesnym światem. Prevost, określany jako kandydat kompromisu, zyskał poparcie dzięki swojej umiarkowanej postawie, międzynarodowemu doświadczeniu i bliskim relacjom z papieżem Franciszkiem, którego znał osobiście jeszcze z czasów posługi w Buenos Aires.

Pomimo licznych zasług, w biografii Prevosta pojawiają się kontrowersje związane z decyzjami kadrowymi w USA i Peru, dotyczącymi księży oskarżanych o nadużycia seksualne. W szczególności wspomina się jego decyzję z 2000 roku, gdy pozwolił suspendowanemu księdzu Jamesowi Rayowi zamieszkać w klasztorze w Chicago, nie informując o tym pobliskiej szkoły. Prevost nigdy publicznie nie odniósł się do tych zarzutów.