Prezydent Andrzej Duda odsłonił w Warszawie tablicę poświęconą Żołnierzom Wyklętym
Kombatanci, rodziny Żołnierzy Wyklętych, przedstawiciele najwyższych władz państwowych, wojska i duchowieństwa, młodzież szkolna i harcerze wzięli udział w ceremonii odsłonięcia tablicy upamiętniającej Żołnierzy Wyklętych na filarze Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie. Odbyła się uroczysta zmiana warty, odśpiewano także Hymn Polski.
Tablica upamiętnia przeprowadzone przez żołnierzy podziemia niepodległościowego akcje uwalniania więźniów oraz miejsca walk z NKWD i UB. Umieszczono na niej następujące miejscowości i daty: Puławy 24.04.1945; Grajewo 8/9.05.1945; Rembertów 20/21.05.1945; Kielce 4/5.08.1945; Radom 9.09.1945; Radomsko 19/20.04.1946; Zamość 8.05.1946; Włodawa 22.10.1946; Pułtusk 25.11.1946.
Żołnierze Wyklęci czy Niezłomni to żołnierze podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego, stawiający opór próbie sowietyzacji Polski i podporządkowania jej ZSRR w latach 1944-1963. Do podziemia antykomunistycznego przeszli głównie żołnierze Armii Krajowej oraz osoby, które nie chciały zgodzić na radziecką dominację w kraju.
Głównymi organizacjami podziemnymi były Zrzeszenie "Wolność i Niezawisłość", wywodzące się z Armii Krajowej oraz Narodowe Zjednoczenie Wojskowe i Narodowe Siły Zbrojne. Historycy szacują, że walczyło w nich nawet 200 tysięcy osób, a ponad 20 tysięcy zginęło lub zostało zamordowanych w nieznanych miejscach lub w więzieniach NKWD i UB.
Do 1956 roku do Związku Radzieckiego wywieziono ponad 40 tysięcy żołnierzy podziemia. W końcu lat 40. i na początku 50. ponad 250 tysięcy więziono i przetrzymywano w obozach pracy.
