Przy tkaniu dywanu pracowało 1200 ludzi z trzech wsi w północno- wschodnim Iranie, zużywając 38 ton wełny i bawełny - wyjaśnił dyrektor państwowej fabryki dywanów Dżalaleddin Bassam.
Dywan o powierzchni 5625 metrów kwadratowych ma rozmiary boiska do futbolu amerykańskiego, składa się z dziewięciu części, jest w 25 kolorach, z dominującą zielenią, i liczy 2,2 mld węzełków. Jego wartość to 5,8 mln dolarów i ma trafić do meczetu w Abu Zabi.
Daty dostarczenia dywanu jeszcze nie ustalono - podkreślił dyrektor państwowej firmy, dodając, że 2,3 mln dolarów za dywan zostanie bezpośrednio przekazane do wsi w pobliżu Niszapuru w prowincji Chorasan.
Pomimo ich piękna i jakości, perskim dywanom grozi konkurencja ze strony azjatyckiej produkcji. Udział prawdziwych "persów" w światowym rynku dywanów zmalał o 40% i wyniósł 480 mln dolarów. Dywany, obok ropy naftowej, są pierwszym towarem eksportowym Iranu. Ich produkcja daje zatrudnienie około dwóm milionom ludzi, głównie kobietom.
Funkcja i miejsce dywanu w kulturze krajów Bliskiego Wschodu różni się od zachodniej. Dywany i mniejsze od nich kobierce ściśle związane są z kulturą codzienną, wydarzeniami religijnymi, społecznymi, politycznymi. Niektórym dywanom, zwłaszcza modlitewnym, przypisuje się nadzwyczajne właściwości. Taki, na którym wymodlona intencja została spełniona, uważa się za szczególnie miły Bogu, toteż staje się przedmiotem wyjątkowej troski i szacunku.
