Podziemne pasterki w kopalniach soli Wieliczki i Bochni
Kilkuset górników i członków ich rodzin uczestniczyło w uroczystych pasterkach, które odbyły się w podziemnych kaplicach św. Kingi w kopalniach soli w Wieliczce i Bochni. Tradycyjnie górnicze msze św. pod ziemią są najwcześniej odprawianymi pasterkami w wigilię Świąt Bożego Narodzenia.
O godzinie ósmej rano rozpoczęła się pasterka w położonej 101 metrów pod ziemią kaplicy św. Kingi w kopalni soli w Wieliczce. Do kaplicy w tym roku zjechała niespotykana wcześniej liczba wiernych. Wśród blisko tysiąca osób byli górnicy i ich rodziny, władze kopalni, samorządowcy i mieszkańcy Wieliczki.
Tradycja odprawiania pasterek w wielickiej kaplicy św. Kingi sięga 1896 roku, tj. roku powstania kaplicy. Pasterka nie jest jedyną okazją do modlitwy w wielickich podziemiach. Msze św. odbywają się w kopalni w każdą niedzielę i podczas świąt patronek wielickich górników: św. Barbary i św. Kingi. W kaplicy św. Kingi odprawiona także zostanie msza św. w Boże Narodzenie.
W kopalni soli w Bochni odbyły się dwie pasterki, ponieważ chętnych do udziału w mszy św. jest zawsze bardzo dużo, a miejsca w kaplicy brakuje. Po ok. 300 osób zjechało 176 metrów pod ziemię na nabożeństwa o godz. 8.30 i 11.30. W tym roku za zaproszenia - poprzednio wydawane bezpłatnie - wierni płacili po 10 zł. Zebrane w ten sposób pieniądze trafią do bocheńskiego domu dziecka.
Również w Bochni tradycja organizowania podziemnych pasterek sięga końca XIX wieku, kiedy kaplicę św. Kingi poświęcono i nadano jej imię. Zwyczaj przerwał wybuch II wojny światowej, potem zakazywały ich władze komunistyczne, tłumacząc to względami bezpieczeństwa. Do tradycji powrócono po 40 latach przerwy w 1980 roku. Przerwał ją jedynie stan wojenny w 1981 roku.
Uznana za pomnik historii kopalnia w Bochni jest najstarszą kopalnią soli w Polsce, funkcjonującą od 1248 roku. W ostatnich latach z powodu wyczerpania złoża wydobycie soli wstrzymano a kopalnia jako zakład produkcyjny - po odpowiednim zabezpieczeniu - ma być zlikwidowana. Zachowane zostaną jej najstarsze i najciekawsze części.
Wielicka kopalnia działa nieprzerwanie od połowy XIII wieku. Zorganizowany ruch turystyczny trwa tam od końca XVIII wieku. Obecnie trasa turystyczna liczy 2,5 km długości i obejmuje ponad 20 komór. W 1978 roku kopalnia została wpisana na I Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO.
Obecnie działanie kopalni jako spółki Skarbu Państwa polega na zabezpieczeniu zabytkowej substancji, głównie poprzez utylizację wód zasolonych i podsadzanie, czyli zasypywanie piaskiem niebezpiecznych lub zbędnych części kopalni. Efektem utylizacji solanki jest produkcja soli.