Plus minus Non Stop

Kulturalny maraton miał wypromować Wrocław w całej Polsce. Sprawić, że o stolicy Dolnego Śląska będzie się myśleć jako o ciekawym miejscu, do którego warto się wybrać, gdzie dzieje się mnóstwo ciekawych rzeczy. Czy ta akcja została dostrzeżona? – Gdzieś mimochodem czytałem o tym festiwalu, ale w Krakowie wrocławska impreza właściwie przeszła bez echa – mówi Włodzimierz Jurasz z działu kultury „Gazety Krakowskiej”. Jerzy Paciorkowski, warszawski dziennikarz współpracujący z naszą redakcją, nie zauważył w Warszawie żadnych billboardów reklamujących Wrocław Non Stop: – Nawet specjalnie się za nimi rozglądałem, ale nie widziałem żadnego. Pytałem też znajomych, ale nic nie słyszeli o wrocławskim festiwalu. Z tą opinią nie zgadza się Paweł Romaszkan, dyrektor Biura Promocji Urzędu Miejskiego we Wrocławiu.

– Może nie był to nalot dywanowy wielbicieli kultury na Wrocław, ale ja nie mam kompleksów. Moim zdaniem trafiliśmy z festiwalem w dziesiątkę. Jego zdaniem, w kraju zazdroszczą nam tego festiwalu. Dowodem na to ma być m.in. popularność strony internetowej festiwalu. W ciągu dwóch ostatnich miesięcy zaglądało na nią co najmniej 75 tys. osób.

Obiektywnie mówiąc, festiwal nie wpłynął jednak na jakieś szczególne oblężenie Wrocławia przez turystów, choć było to jednym z założeń imprezy. – Nie zauważyliśmy w ostatnich dniach jakiegoś szczególnego natłoku klientów z innych miast – mówi Magdalena Terpis z Art Hotelu. – Ludzie przyjeżdżają do nas po prostu ze względu na wakacje. Potwierdza to Bożena Kulon z Hotelu Tumskiego i Międzynarodowego Schroniska Młodzieżowego przy Wyspie Słodowej. – Tradycyjnie już, jak co roku, ruch zwiększa się w maju i czerwcu, ale raczej nie miało to nic wspólnego z festiwalem Wrocław Non Stop. Jacek Kwiatkowski, kierownik klubu Radio Bar, również nie przeżył frekwencyjnego szoku w swoim lokalu. – Wszystko jest w normie. W każdym razie festiwal nie przyciągnął do nas tłumów – mówi.

Wrocław z gwiazdami Jeśli chodzi o same atrakcje, druga edycja Wrocław Non Stop była bez dwóch zdań lepsza od swojej ubiegłorocznej poprzedniczki. Przede wszystkim za sprawą imponującego programu. Do Wrocławia przyjechały prawdziwe gwiazdy – Mariza, Al Di Meola, Andreas Vollenweider i Osibisa. Wszyscy dali świetne koncerty, do tego wstęp na nie był bezpłatny. Ale gwiazdy, choć dodające prestiżu przedsięwzięciu, to nie wszystko. Przed rozpoczęciem festiwalu organizatorzy obiecali postawić na młodych i słowa dotrzymali. Przez sześć dni w ramach Festiwalu Młodej Sztuki w Browarze Mieszczańskim chętni mogli uczestniczyć w wernisażach, koncertach, pokazach filmowych, słowem we wszystkim, czym pulsuje wyobraźnia młodych twórców.

Na jeden wieczór scenę na Rynku oddano wrocławskim muzykom, którzy zazwyczaj grywają w klubach. I bardzo dobrze, bo nawet ci, którzy na co dzień nie bywają na koncertach, mogli dowiedzieć się o istnieniu bardzo dobrego Transobapticato czy robiącego wrażenie, wspólnego projektu rockowego Fruhstucka i orkiestry kameralnej R20. Świetnie wypadła czwarta odsłona Wrocławia Niezależnego z mocnym programem i rewelacyjnymi koncertami m.in. Transglobal Underground oraz Tworzywa Sztucznego. Udanych imprez było rzecz jasna o wiele więcej. Wrocław miał tętnić życiem non stop i tak właśnie było.

Festiwal dla maratończyka – Okazji do towarzyskich spotkań przy dobrej muzyce nie brakowało. Najbardziej interesują mnie koncerty rockowe, a w tym roku było w czym wybierać – mówi Mateusz Kruczkiewicz, dwudziestosześciolatek z Wrocławia. Informacje o imprezach czerpał ze strony internetowej festiwalu lub docierały do niego przez znajomych. – To w zupełności wystarczało. Ale nie wszyscy czuli się odpowiednio doinformowani. Dziwili się na przykład, kiedy słyszeli, że we Wrocławiu – do tego za darmo – zagra sam Al Di Meola. – Reklama powinna być bardziej intensywna. Wiedziałam, że we Wrocławiu coś się dzieje, ale brakowało mi informacji o programie, o konkretnych imprezach – zwraca uwagę studiująca we Wrocławiu Izabela Suchan. Paradoksalnie, dużym minusem Wrocławia Non Stop okazał się nadmiar. W kilku przypadkach sprawdziła się stara prawda – co za dużo, to niezdrowo.

Może gdyby festiwal potrwał dłużej, nie trzeba by było wybierać między koncertem na Rynku, wernisażem w Browarze Mieszczańskim a imprezą na Sępolnie. Takich dylematów było sporo, a tylko osobnik o kondycji maratończyka mógł zaliczyć połowę z zaplanowanych wydarzeń. Sporo osób miało żal do organizatorów – chociaż zapewniano, że wstęp na wszystkie imprezy jest bezpłatny, na kilka z nich trzeba było kupić bilety (m.in. Rockowania Wrocławsko-Czeskie w klubie Bezsenność czy Dni Fantastyki w leśnickim Zamku). Niby drobiazg, ale może pozostawić niesmak.

Plusy + darmowe koncerty gwiazd + promowanie lokalnych i młodych artystów + wyjście z imprezami na ulice, place, dworce, osiedla, poza centrum Wrocławia + zróżnicowanie propozycji – od kultury do rekreacji

Minusy - nakładające się na siebie ciekawe pozycje programowe - zmiany w programie - brak dostatecznej i odpowiednio wcześniejszej reklamy w mediach. - nierówny poziom organizacji imprez

Mariola Szczyrba, Michał Raińczuk