Papież przyjął arcybiskupa Canterbury

Wizyta 103. arcybiskupa Canterbury, 66-letniego Careya, który w październiku ustąpi z piastowanej od ponad 10 lat funkcji, miała charakter prywatny.

Abp Carey, który przewodniczy wspólnocie anglikańskiej w duchu tradycji, zwłaszcza w odniesieniu do zasad moralnych, ale i bezprecedensowego otwarcia na dialog z innymi wyznaniami, w tym z Kościołem katolickim, przyczynił się do otwarcia w Watykanie pierwszej w dziejach Stolicy Apostolskiej wystawy poświęconej anglikańskiej sztuce sakralnej.

Nigdy wcześniej w Muzeach Watykańskich nie prezentowano artystycznego dorobku wspólnoty wiernych, nie będącej w pełnej komunii z Kościołem katolickim.

Przed pójściem na audiencję papieską abp Carey udał się do watykańskich muzeów, aby wziąć eksponowany na wystawie pierścień, który tradycyjnie już przywódca anglikanów nosi na palcu, składając wizytę papieżowi.

Pierścień podarowany został w 1966 roku przez Pawła VI ówczesnemu abp Caterbury, Michaelowi Ramseyowi, podczas pierwszej od zerwania komunii obu Kościołów wizyty anglikańskiego przywódcy w Watykanie.

Po zakończeniu audiencji u Jana Pawła II, którą współpracownicy abp Careya określili jako "niezwykle serdeczną".

Wspólnota Kościoła anglikańskiego liczy obecnie ok. 70 mln wiernych.

Bezpośrednią przyczyną oderwania Kościoła rzymskokatolickiego w Anglii od papieża stała się odmowa ze strony Klemensa VII uznania nowego małżeństwa króla Anglii Henryka VIII z Anną Boleyn. Wcześniej Henryk ożenił się z Katarzyną Aragońską.

W 1534 roku, na polecenie króla, parlament angielski uchwalił "Akt supremacyjny" Na podstawie tej uchwały król Anglii jest odtąd najwyższą i jedyną głową Kościoła.

Po krótkim okresie utrzymania w Kościele anglikańskim katolickich dogmatów, w duchu kalwinizmu wprowadzono w miejsce mszału, rytuału i brewiarza Księgę Porządku Służby Bożej (Book of common prayer). Organizacyjnie Kościół anglikański podobny jest jednak nadal do katolickiego m.in. przez zachowanie ustroju episkopalnego.

Głową Kościoła anglikańskiego jest Elżbieta II, która jednak, aby nie podkreślać różnic dzielących katolików i anglikanów, w 2000 roku została przyjęta przez Jana Pawła II jako królowa, a nie jako głowa Kościoła anglikańskiego.(miz)