Obchody 48. rocznicy Poznańskiego Czerwca'56
Kilkaset osób uczestniczyło w poniedziałek w
Poznaniu w obchodach 48. rocznicy protestów robotniczych w czerwcu
1956 r. w tym mieście. Główne uroczystości odbyły się w przed
pomnikiem Poznańskiego Czerwca'56 i przed bramą Zakładów im H.
Cegielskiego, gdzie rozpoczął się protest.
28.06.2004 | aktual.: 28.06.2004 20:21
28 czerwca 1956 r. poznańscy robotnicy Zakładów im. Stalina (tak wówczas nazywały się Zakłady im H. Cegielskiego) podjęli strajk generalny i zorganizowali masową demonstrację uliczną. Protestowali pod hasłami: "Chcemy chleba i wolności!", "Precz z bolszewikami!", "Żądamy wolnych wyborów pod kontrolą ONZ!". W wyniku dwudniowych starć na ulicach miasta zginęło wówczas ponad 70 osób, a kilkaset zostało rannych. Najmłodszą ofiarą zamieszek był 13-letni Romek Strzałkowski.
W wystąpieniu podczas uroczystości przy bramie głównej przewodniczący NSZZ "Solidarność" Janusz Śniadek podkreślił, że to Poznań rozpoczął drogę do wolności.
Obradujący w poniedziałek Poznaniu Sejmik Województwa Wielkopolskiego w przyjętym stanowisku złożył hołd uczestnikom walk z 1956 roku i zwrócił uwagę na potrzebę uczciwości władz.
"Mimo odzyskania w 1989 roku suwerenności przez naszą Ojczyznę wielu wartości, o które walczono wówczas, do dziś w pełni nie osiągnięto. Najważniejsze z nich to uczciwość władzy i elit politycznych, praworządność i prawo do godnego życia" - napisali w stanowisku radni.
Poniedziałkowe obchody rozpoczęły się o szóstej rano przed bramą główną Zakładów Cegielskiego, gdzie pod tablicą upamiętniającą protest złożono kwiaty. Podobnie jak 48 lat temu zawyły syreny.
W czasie robotniczych protestów w 1956 r. władze wprowadziły w Poznaniu godzinę milicyjną. Około 700 osób aresztowano. Do Poznania przybyli wysocy funkcjonariusze PZPR: premier Józef Cyrankiewicz, a także Edward Gierek i Jerzy Morawski. Kierowali oni akcją tłumienia protestów przez wojsko.
Według szacunków historyków, w pacyfikacji robotniczego buntu wzięło udział 6-8 tys. żołnierzy, 300 czołgów, kilkadziesiąt transporterów opancerzonych i samolotów. Do akcji zostały skierowane: 19. Dywizja Pancerna, 4. Dywizja Zmotoryzowana i 10. Sudecka Dywizja Pancerna.
