Narzędzia zagłady
Pierwsze rakiety przenosiły jedną głowicę nuklearną o ogromnej mocy - od jednej megatony w górę. Wielka siła rażenia była konieczna z powodu małej celności pocisków balistycznych. Współczesne rakiety są o wiele bardziej precyzyjne, a rozwój technologiczny sprawił, że jedna może przenosić nawet tuzin głowic jądrowych.
Na zdjęciu radziecki międzykontynentalny pocisk balistyczny R-36M (w terminologii NATO: SS-18 Satan) o zasięgu, w zależności od wersji, nawet do 16 tys. kilometrów. Jest to największa rakieta używana do przenoszenia broni nuklearnej, była również wykorzystywana radzieckim programie kosmicznym. Istniało sześć wersji tego pocisku, jedna z nich mogła przenosić nawet 10 głowic, każda o sile 0,5 megatony - jedna rakieta była zdolna wymazać z mapy świata małe państwo.