Wojna o Falklandy
Argentyńscy wojskowi nie spodziewali się, że kobieta rządząca Wielką Brytanią stawi im czoła. Byli w błędzie. „Żelazna dama”, Margaret Thatcher wysłała w kierunku odległego archipelagu flotyllę składającą się ze 100 jednostek (w tym dwóch lotniskowców) oraz 28 tysięcy żołnierzy.
Wojna trwała 74 dni. Brytyjscy komandosi z SAS, a także poważne siły marynarki wojennej oraz lotnictwa odzyskali kontrolę nad Falklandami. W walkach zginęło ponad 900 osób, a 11 tys. żołnierzy argentyńskich trafiło do niewoli. Brytyjczycy stracili 10 samolotów, 24 helikoptery i 6 okrętów.
Straty argentyńskie były dużo poważniejsze: kilkadziesiąt samolotów i śmigłowców oraz cztery okręty. Wojna o Falklandy umocniła pozycję „Żelaznej Damy” na brytyjskiej scenie politycznej, przyczyniła się też do upadku wojskowej junty w Argentynie.
Desant brytyjskich komandosów na Falklandach.
Przy pisaniu wykorzystano dane z książek: "Polityka międzynarodowa 1945-2000" P. Calvocoressiego, "Oksfordzkiego słownika historii świata", "Zarysu dziejów Afryki i Azji" pod red. A. Bartnickiego, "Leksykonu historii XX wieku" oraz Wikipedii.