Mija 69 rocznica drugiej deportacji Polaków na wschód
W nocy z 12 na 13 kwietnia mija 69 lat od rozpoczęcia drugiej masowej deportacji Polaków na wschód, przeprowadzonej przez radzieckie NKWD.
Według różnych szacunków, 13 kwietnia 1940 roku, do północnego Kazachstanu zostało wywiezionych od ponad 60-ciu do 320-tu tysięcy osób. Były to rodziny aresztowanych wcześniej urzędników, leśników i wojskowych oraz inteligencja miejska. Spośród nich większość, bo aż 80% stanowiły kobiety i dzieci.
Pierwsza masowa deportacja miała miejsce 10 lutego 1940 roku. W sumie w latach 1940-1941 władze radzieckie przeprowadziły cztery wielkie wywózki ze wschodniej Polski, oficjalnie nazywane przesiedleniem. Wywiezieni trafiali w okolice Archangielska oraz do Irkucka i Kraju Krasnojarskiego.
Podczas czterech deportacji, według różnych źródeł, zesłano od ponad 300-tu tysięcy Polaków, co zostało udokumentowane, do 1 miliona 300-tu tysięcy. Kilkanaście tysięcy osób zmarło wskutek epidemii, chorób, głodu i wycieńczenia spowodowanego pracą ponad siły. Tylko nielicznym zesłańcom udało się przeżyć i wrócić po wojnie do kraju.
Deportacje Polaków do sowieckich łagrów były zaplanowane i przeprowadzone przez władze radzieckie. Zamierzały one usunąć z dawnych terenów wschodnich II Rzeczypospolitej wszystkich ludzi uznanych za niebezpiecznych dla Sowietów.
Kolejne deportacje przeprowadzono w latach 1944-1947. Wywieziono z Polski od 85-ciu do 100-tu tysięcy osób, głównie żołnierzy Armii Krajowej oraz ich rodziny.
