Łysiczka lancentowata. Zakazany grzyb, który rośnie w Polsce
W Polsce szczyt sezonu na grzyby wypada na końcówkę lata oraz początek jesieni. Grzybiarze wybierający się na lasu muszą pamiętać, że nie wszystkie okazy można zbierać. Jednym z nich jest łysiczka lancentowata. Ze względu na to, że zawiera psychoaktywne substancje, jej posiadanie w Polsce jest nielegalne. Jak wygląda grzyb i gdzie występuje?
Łysiczka lancentowata (Psilocybe semilanceata) należy do gatunku grzybów z rodziny Hymenogastraceae. Najczęściej występuje w Ameryce Północnej, Australii i Nowej Zeladnii. W Europie spotkać go można przede wszystkim w Belgii, Bułgarii i Austrii. Pojawia się także w Polsce, choć rzadko. Rośnie na otwartych terenach, głównie łąkach, pastwiskach oraz zboczach gór. Łysiczka lancentowata nie pojawia się za to na obszarach lasów liściastych ani iglastych. Rośnie pojedynczo albo w większych grupach w okresie od sierpnia do października.
Łysiczka lancetowata występuje również pod innymi nazwami – kołpaczek lancetowaty, cierniówka (bedłka) lancetowata. Ze względu na charakterystyczny wygląd oraz właściwości psychoaktywne grzyb ten często nazywany jest również "magicznym grzybkiem" lub "czapką wolności".
Łysiczka lancetowata. Jak rozpoznać i z jakim grzybem można pomylić?
Ma bardzo charakterystyczny wygląd. Kapelusz o śliskiej powierzchni przybiera kolor oliwkowy lub jasnobrązowy. Czasami pojawiają się na nim ciemne zielone plamy. Kształt kapelusza u młodych owocników jest stożkowaty, z czasem jego charakterystyczny garb zanika, a kapelusz ma bardziej dzwonkowaty i szpiczasty wygląd. Trzon grzyba jest gładki, smukły i elastyczny. Może osiągać wysokość od 3 do nawet 15 cm, zaś jego średnica to zazwyczaj 1-3 mm. Zazwyczaj przybiera odcień janoochrowy. Miąższ jest blady, delikatnie beżowy, kiedy jest suchy. Zmienia kolor na szarobrązowy podczas wilgotnych okresów.
Najłatwiej pomylić łysiczkę lancentowatą z kołpaczkami. Oba grzyby mają bardzo podobny wygląd kapeluszy oraz długie trzony. Pojawiają się również w podobnych miejscach - głównie na łąkach i pastwiskach. To, co odróżnia oba gatunki to blaszki. U łysiczki mają zazwyczaj ciemniejszy kolor. Ponadto kołpaczki osiągają większe rozmiary, zaś ich nóżki rosną prosto i są dosyć łamliwe.
Łysiczka lancetowata. Działanie i właściwości
Posiadanie ławsiczki lancentowatej w Polsce jest nielegalne. A to ze względu na to, że grzyb ten zawiera zakazane substancje psychoaktywne. Owocniki Psilocybe semilanceata jest zaliczany do grzybów narkotycznych. Substancja psychoaktywna, która znajdują się w grzybie to głównie psylocybina. W znikomych ilościach występują także: psylocyny i baeocystyny. Spożywanie grzyba może być groźne w skutkach.
Do najczęstszych objawów występujących po zażyciu psylocybiny zalicza się:
- zaburzenia postrzegania
- wyostrzenie zmysłów
- poczucie zjednoczenia z naturą
- zaburzenia widzenia kolorów
- zatracenie poczucia czasu i przestrzeni
Substancje psychoaktywne wstępujące w łysiczce lancetowatej wywołują mocny wpływ na ludzką świadomość. Dlatego spożycie grzyba może spowodować silne wahania nastrojów. W szczególności w przypadku przyjęcia zbyt dużej dawki. Do negatywnych skutków zaliczyć można stany lękowe, zawroty głowy, poirytowanie, bóle brzucha i nudności czy przyspieszoną akcję serca. Po zażyciu psylocybiny następuje spowolnienie szybkości reakcji, rozkojarzenie oraz utrata kontroli. Objawy po zjedzeniu łysiczki lancetowatej ustępują zazwyczaj po kilku godzinach.