Ks. Isakowicz-Zaleski przygotowuje suplement do "Księży wobec bezpieki"

Ksiądz Isakowicz-Zaleski, który spotkał się w Płocku z czytelnikami, powiedział, iż w suplemencie znajdą się m.in. nowe informacje na temat tajnych współpracowników.

Nie ukrywam, że to tak, jak w pierwszym tomie, są sprawy pozytywne, czyli nieudane werbunki, są represje wobec księży, ale są też kolejni "nowi" tajni współpracownicy, dość znani w Kościele polskim, którzy będą opisani - oświadczył ksiądz Isakowicz-Zaleski.

Jak przyznał ksiądz Isakowicz-Zaleski, suplement zawierał będzie jego polemikę z opiniami, dotyczącymi - jak to określił - "najtrudniejszych spraw", czyli arcybiskupa Juliusza Peatza, arcybiskupa Henryka Nowackiego i biskupa Wiktora Skworca.

Tu mam zamiar opublikować pełne akta, czyli pokazać, co zachowało się w IPN, jak te akta wyglądają, jakie są nowe akta ewentualnie w tej sprawie i niech już czytelnik sam osądzi - zapowiedział.

Ksiądz Isakowicz-Zaleski zaznaczył, iż suplement oprócz informacji z akt prowadzonej obecnie przez niego kwerendy archiwalnej, zawierał będzie także informacje z dokumentów dostarczanych przez samych pokrzywdzonych.

Bardzo dużo ludzi pisze do mnie i bardzo często nawiązuje do wątków opisanych w mojej książce. To jest rzecz dla mnie cenna, bo pomimo kwerendy, okazuje się, że są jeszcze dodatkowe, inne dokumenty. Ważne jest to, że dostarczają je sami pokrzywdzeni - dodał ksiądz Isakowicz-Zaleski.

Z powodu nie wykrycia sprawców krakowski IPN umorzył śledztwo w sprawie dwukrotnego pobicia w 1985 roku księdza Isakowicza-Zaleskiego, ówczesnego kapelana hutniczej "Solidarności", inwigilowanego przez wydział IV SB. Śledztwo w tej sprawie prowadzono od 2005 roku.

Sprawców napaści nie udało się ustalić ani podczas pierwszego śledztwa, podjętego tuż po tych zdarzeniach, w którym wersja udziału funkcjonariuszy SB w ogóle nie była rozważana, ani podczas drugiego śledztwa, umorzonego w 1995 roku z braku dostępu do archiwalnych dokumentów.

W październiku 2005 roku ksiądz Isakowicz-Zaleski otrzymał z IPN status pokrzywdzonego. Po zapoznaniu się z zasobami IPN napisał książkę "Księża wobec bezpieki na przykładzie archidiecezji krakowskiej", jednak nie opisał w niej własnych, dramatycznych przeżyć.