Iran zaakceptował program konferencji nuklearnej

Kiedy Teheran ogłosił swe stanowisko, program przyjęto przez aklamację.

Strona irańska nie zgadzała się na zapis o "dotrzymywaniu postanowień NPT" przez wszystkich 189 sygnatariuszy. Teheran widział w tym aluzję do swego sporu ze społecznością międzynarodową o irański program nuklearny.

Rada Bezpieczeństwa ONZ nałożyła na Iran sankcje za odmowę wstrzymania prac nad wzbogacaniem uranu. Teheran odmawia i twierdzi, że jego program nuklearny służy wyłącznie celom pokojowym.

Celem wiedeńskiego spotkania jest przygotowanie reform NPT, które zostaną uchwalone na konferencji przeglądowej w 2010 roku. W związku z postawą Iranu nie wykluczano fiaska obrad w Wiedniu.

Ostatecznie Teheran zaakceptował kompromisową formułę południowoafrykańską, mówiącą o pełnym przestrzeganiu "wszystkich postanowień" NPT, co - jak pisze Associated Press - zakłada także zobowiązanie mocarstw nuklearnych do rozbrojenia.

Układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej wszedł w życie 1970 (w 1995 roku przedłużony bezterminowo); zakazuje przekazywania broni jądrowej państwom, które jej nie posiadają, uznaje jednak prawo wszystkich państw do pokojowego wykorzystywania energii nuklearnej. Indie, Pakistan nie podpisały układu, chociaż posiadają broń nuklearną. Nie podpisał go też Izrael, który wprawdzie nie przyznaje się do posiadania broni nuklearnej, ale jest o to powszechnie podejrzewany. w 2003 roku Korea Północna wystąpiła z układu i rozpoczęła prace związane z produkcją broni jądrowej.

Państwa nie posiadające broni jądrowej wyrzekły się jej także na przyszłość i zgodziły się na kontrole Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA), mające wykluczyć nadużycie pokojowego wykorzystania energii atomowej dla celów wojskowych. Ponadto państwa-strony zapowiedziały podjęcie negocjacji dotyczących zakończenia wyścigu zbrojeń, a w dłuższej perspektywie doprowadzenia do całkowitego i powszechnego rozbrojenia nuklearnego.