Rok temu holenderski parlament, jako pierwszy na świecie, przyjął uchwałę o eutanazji, czyli legalnym pozbawieniu życia ciężko chorych.
Decyzja o legalizacji eutanazji - zdaniem obserwatorów - usankcjonowała jedynie działania od dawna tolerowane w Holandii. Władze tego kraju zezwoli na pozbawianie życia osób powyżej 12 roku życia. Zaznaczono jednak, że prawo to nie daje holenderskim lekarzom prawa do zabijania. Rząd Holandii ustanowił bowiem restrykcyjne przepisy, które będa obowiązywały osoby chcące w majestacie prawa popełnić samobójstwo.
Holenderskie prawo zezwala na dokonanie śmiercionośnego zabiegu, jeśli pacjent cierpi z powodu trudnego do zniesienia bólu, jest przytomny i sam kilkakrotnie prosi o położenie kresu cierpieniom. Lekarze, którzy wykonują zabieg, muszą się skonsultować z innymi specjalistami, a o każdym przypadku powiadomić władze medyczne.
Legalizacja eutanazji w Holandii zbulwersowała opinię światową i zapoczątkowała dyskusję na temat tego, do jakiego stopnia jeden człowiek może decydować o życiu drugiego.
Etanazja dopuszczalna jest także na Terytorium Północnym w Australii. Dotyczy ona wyłącznie mieszkańców Terytorium Północnego, wyklucza natomiast "turystykę eutanazyjną". Eutanazja w Danii, mimo że nielegalna, jest szeroko praktykowana. W Wielkiej Brytaniioficjalnie odnotowano trzy akty eutanazji. Termin "eutanazja" pochodzi z języka greckiego i oznacza "dobrą śmierć". Jest ona celowo przyspieszona przez podanie nieuleczalnie choremu pacjentowi śmiertelnego preparatu. Przeciwnicy eutanazji uważają, że zalegalizowanie "skracania cierpienia" oznacza, iż lekarze będą się specjalizować i prześcigać w metodach dotyczących eutanazji, zamiast szukać innych rozwiązań, mogących pomóc ciężko chorym. (ej)
