Drzewo lokacyjne u stóp Wawelu na 750‑lecie Krakowa
Drzewo lokacyjne - czyli 10-metrowy dąb
posadzony u stóp Wawelu i oddanie do użytku
odrestaurowanego dworu Czeczów w krakowskiej dzielnicy Bieżanów -
to kolejne pamiątki jakie pozostaną po obchodzonym w tych dniach w
Krakowie jubileuszu 750-lecia miasta.
W naszej kulturze na trwałe ustalił się zwyczaj upamiętniania ważnych wydarzeń historycznych sadzeniem drzew-pomników. W podobny sposób chcieliśmy uczcić dziejowe wydarzenie jakim była Wielka Lokacja - mówił prezydent Krakowa Jacek Majchrowski podczas uroczystości odsłonięcia tablicy upamiętniającej posadzenie Dębu Jubileuszowego na pl. św. Idziego w Krakowie.
Z okazji jubileuszu 750-lecia lokacji od kwietnia do maja wokół krakowskich szkół i przedszkoli zostało posadzonych dokładnie 750 drzew.
Pamiątką jubileuszu będzie także wyremontowany Dwór Czeczów w dzielnicy Stary Bieżanów. Najstarsza cześć budynku to pochodzące z XV wieku piwnice. Budynek przez ponad 400 lat należał do Kapituły Krakowskiej i był nazywany "Domem Regenckim". W 1790 roku dwór przeszedł w ręce rodziny Dzieduszyckich, a w roku 1873 stał się własnością baronowej Berty Czecz de Lindenwald.
Po II wojnie światowej majątek został znacjonalizowany, w pałacu mieścił się państwowy dom dziecka. Obecny remont i modernizacja pochłonęły ok. 6,4 mln zł z budżetu gminy i ok. miliona zł od Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa.
Jak poinformował prezydent Krakowa, podczas oddania do użytku odremontowanego budynku, w "Dworze Czeczów" będzie mieściła się filia Domu Kultury "Podgórze". W niedługim czasie wyposażenie dworu ma wzbogacić księgozbiór prof. Tadeusza Chrzanowskiego, w skład którego wchodzi częściowo stary księgozbiór Dworu Czeczów. Placówka ma współpracować z artystami seniorami, mającymi mieszkać w planowanym nieopodal dworu Domu Artysty Seniora.
Główne obchody 750-lecia lokacji Krakowa na prawie magdeburskim odbywają się od 1 do 10 czerwca. W tym czasie jubileusz uświetni ponad 60 wydarzeń. Na obchody zaproszono ponad 900 gości z kraju i ze świata.
Lokacji Krakowa na prawie magdeburskim, dokonanej 5 czerwca 1257 r. przez księcia Bolesława Wstydliwego, nie należy mylić z założeniem miasta. Pierwsza znana pisemna wzmianka o Krakowie pochodzi z ok. 966 r., z relacji średniowiecznego historyka Ibrahima ibn Jakuba. Dzięki lokacji na prawie magdeburskim miasto uzyskało nowe regulacje w samorządzie, sądownictwie, handlu i układzie urbanistycznym. Zgodnie z książęcym rozkazem, wytyczono rynek i większość parceli pod domy, oznaczono ulice.
