Dlaczego młode dziewczyny nie stosują antykoncepcji?

Wśród innych barier dotyczących niestosowania tego typu preparatów znalazły się: obawy zdrowotne, przekonania religijne i brak wiary w ich skuteczność. Uczestnicy badania wspomnieli również o kosztach - ich marzeniem jest, aby środki antykoncepcyjne były współfinansowane przez państwo.

Jak wynika z sondażu, który przeprowadzono w kwietniu 2008 r. na reprezentatywnej próbie 495 osób w wieku 13-21 lat oraz 30 młodocianych matek z różnych regionów Polski, główną barierą psychologiczną przed zwróceniem się do lekarza o przepisanie środków antykoncepcyjnych jest u młodych Polaków zakłopotanie.

Respondentki czuły się skrępowane faktem, że lekarz może się okazać mężczyzną lub tym, że badanie dotyczy miejsc intymnych. Wstydziły się również poprosić o przepisanie tabletek antykoncepcyjnych, mimo iż wiedziały o ich istnieniu, oraz porozmawiać na tematy związane ze współżyciem. Często czuły się winne, że nie powinny tego robić ze względu na "tak młody wiek".

Pojawiała się opinia, że środki antykoncepcyjne stosują mieszkańcy miast, bo ludzie ze wsi raczej się boją stosować środki antykoncepcyjne, dziewczyny obawiają się nawet pójść do apteki i kupić prezerwatywy. Strach przed reakcją otoczenia sprawia, że młode kobiety niechętnie decydują się na zakup preparatów antykoncepcyjnych.

W małych miejscowościach czy na wsiach młodzież idąc do apteki po środki antykoncepcyjne nie czuje się wystarczająco swobodnie i anonimowo - mówi dr Grzegorz Południewski, ginekolog i prezes Towarzystwa Rozwoju Rodziny. Dziewczęta obawiają się, że w kolejce mogą spotkać sąsiadkę lub inną znajomą osobę, która negatywnie oceni ich postępowanie. Młodzi ludzie boją się, że w ten sposób staną się obiektem nieprzyjemnych plotek i drwin, a ich życie seksualne nie będzie już tylko i wyłącznie ich intymną sprawą.

Z badania "Postawy i zachowania seksualne młodych Polaków" wynika również, że młodzi ludzie chcieliby, aby środki antykoncepcyjne były w całości lub przynajmniej częściowo finansowane przez państwo. Pojawiały się opinie, że dobrym rozwiązaniem byłoby bezpłatne rozdawanie tego typu środków przez szkolne pielęgniarki lub higienistki.

Uczestnicy badań wymieniali następujące argumenty przemawiające za refundacją: środki antykoncepcyjne będą bardziej dostępne, więcej osób będzie mogło je kupić; łatwiejszy dostęp do środków antykoncepcyjnych pozwoli na zmniejszenie się liczby ciąż młodych dziewcząt; refundacja środków antykoncepcyjnych jest dla państwa bardziej opłacalna niż późniejsza pomoc samotnej matce; więcej osób będzie miało udane życie, będzie mniej samotnych matek, będzie więcej szczęśliwych ludzi.

Zdaniem specjalistów głównym czynnikiem pozwalającym realizować świadome rodzicielstwo jest wiedza. Bez informacji na temat antykoncepcji i swobodnego dostępu do niej nikt nie zrealizuje skutecznie swoich planów, szczególnie w tak delikatnej materii jaką jest sfera intymna.

Kampania na Rzecz Świadomego Rodzicielstwa "Kiedy 1+1=3" powstała w odpowiedzi na niepokojące statystyki dotyczące nieodpowiedzialnych zachowań seksualnych młodych ludzi, a także niedostateczną wiedzę Polaków na temat antykoncepcji. Jej celem jest edukacja młodych ludzi w zakresie odpowiedzialnych zachowań seksualnych, poprzez uświadamianie ich, że z seksem zawsze będzie wiązał się temat macierzyństwa i rodzicielstwa. Akcja ma za zadanie promować świadomość antykoncepcyjną oraz świadome planowanie rodziny, aby w przyszłości rodzicami stawali się ludzie dojrzali do decyzji o posiadaniu potomstwa.

W ramach przeprowadzonego Miesiąca Świadomego Rodzicielstwa Kampania odwiedziła z akcjami edukacyjnymi Lublin, Kraków, Wrocław, Gdańsk i Toruń. Rozdano ponad 4 tys. przewodników po antykoncepcji. W każdym mieście zainteresowane osoby mogły skorzystać z porad specjalistów - ginekologa i seksuologa.

Patronat honorowy nad Kampanią objęli: Polskie Towarzystwo Ginekologiczne i Towarzystwo Rozwoju Rodziny.