Czy gdański monitoring narusza prawa mieszkańców?

Kamery w Gdańsku nagrywają każdy ruch obywatela. Nic dziwnego - działa ich ponad 300 i rejestrują obraz w kolorze. Z kolei w porze wieczornej przy niedostatecznym oświetleniu obraz przechodzi w czarno-biały dla lepszego kontrastu. Niestety żaden z rejestratorów nie nagrywa dźwięku.

Najpoważniejszym zagrożeniem, jakie niosą ze sobą kamery jest możliwość „patrzenia” w okna mieszkańców sąsiadujących z monitoringiem. Jest to bardzo poważny problem dotykający swobód obywatelskich.

- Dzięki monitoringowi można zbierać coraz więcej informacji dotyczących życia mieszkańców. Jednak o sposobie jego wykorzystania przeciętny Polak wie bardzo niewiele. Problem pogłębia nieprecyzyjne prawo, które nie reguluje zasad korzystania z kamer. W konsekwencji nie ma nawet obowiązku informowania, że dana przestrzeń jest poddana obserwacji, co w wielu państwach jest standardem – powiedziała WP.PL Małgorzata Szumańska z Fundacji Panoptykon.

Część kamer ma możliwości techniczne do podglądania ludzi w domach oraz robienia zdjęć twarzy kierowców. Taki sposób nagrywania jest wbrew prawu i nie jest wykorzystywany przez służby miejskie.

- Prawo dostępu do informacji publicznej pozwala częściowo zasypać przepaść informacyjną między monitorującymi i obserwowanymi. Ustawa dotyczy jedynie podmiotów realizujących zadania publiczne i w praktyce rodzi wiele wyzwań. Stanowi ona jednak jedyną „broń” obywateli w walce o informację o działaniu kamer – dodała Szumańska

Taśmy przechowywane są przez 20 dni. Później ulegają zniszczeniu. Wszystkie nagrania należą do wydziału Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu Miejskiego. Zapisy wideo wydawane są na wniosek organów ścigania oraz zwykłych obywateli.

Stosowanie kamer jest konsensusem pomiędzy bezpieczeństwem oraz prawami przysługującymi obywatelom. W związku z tym warto wiedzieć o rozmieszczeniu kamer wokół miejsca zamieszkania.