Izabela Jaruga-Nowacka

Jedna z najbardziej wyrazistych posłanek III RP. Od wielu lat była zaangażowana w obronę praw człowieka, walczyła o prawa kobiet, o najsłabszych dyskryminowanych. Walczyła o waloryzację rent i emerytur, obroniła przed likwidacją zasiłek dla samotnych matek. Działa na rzecz prawa pracy należycie chroniącego pracowników przed wyzyskiem. Za swą działalność została wyróżniona w 2005 r. przez organizacje działające na rzecz praw kobiet nominacją wśród 1000 innych kobiet do Pokojowej Nagrody Nobla. Była zwolenniczką państwa neutralnego światopoglądowo. Uhonorowana nagrodą Tęczowego Lauru "za odwagę w głoszonych poglądach i wsparcie udzielane inicjatywom służącym przełamywaniu nietolerancji i ograniczoności społeczeństwa". Działalność społeczną rozpoczęła jeszcze w PRL-u w Lidze Kobiet Polskich. W III RP była posłanka Ziemi Pomorskiej II, IV, V i VI kadencji. W rządzie Marka Belki została tzw. ministrem bez teki oraz drugim, obok Jerzego Hausnera, wicepremierem ds. komunikacji społecznej.