85. rocznica śmierci Ludwika Zamenhofa

O wszystkich związanych z tą postacią rocznicach pamiętają organizacje esperanckie w Białymstoku, mieście urodzin Ludwika. Niedzielne obchody przygotowało Białostockie Towarzystwo Esperantystów. Mimo pamięci o nim, Zamenhof nie doczekał się do dziś poza pomnikiem, ulicą i szpitalem dziecięcym swego imienia, muzeum z prawdziwego zdarzenia w Białymstoku. Od roku na stronach internetowych miasta działa jedynie witryna poświęcona esperanto i Zamenhofowi. Stanowi ona początek wirtualnego muzeum esperanto.

Białystok jest rodzinnym miastem twórcy esperanto. Ludwik Zamenhof urodził się tam 15 grudnia 1859 roku. W 30-tysięcznym wówczas Białymstoku spędził dzieciństwo, dorastając w społeczeństwie zróżnicowanym kulturowo - składającym się z Polaków, Żydów, Rosjan, Niemców i Białorusinów.

Młody Ludwik zauważył, że każdy z tych - jak mówił - "elementów", jest wrogo do siebie nastawiony. Uważał, że to właśnie różnorodność języków jest jedyną lub przynajmniej główną przyczyną, która rozdziela "ludzką rodzinę na wrogie części". Dlatego postanowił stworzyć jeden, wspólny międzynarodowy język dla wszystkich i sprawić, by był używany i pomógł w unikaniu konfliktów narodowościowych i religijnych.

Po wyjeździe do Warszawy, pod pseudonimem dr Esperanto (mający nadzieję), wydał podręcznik do nauki języka międzynarodowego, stworzonego na podstawie już istniejących. W publikacjach używał dwunastu pseudonimów, z których najbardziej znanym jest D-ro Esperanto (człowiek, który ma nadzieję). Na całym świecie jest ponad tysiąc miejsc noszących imię Ludwika Zamenhofa lub nazwę esperanto. Najwięcej w Brazylii. (aka)