10 lat helskiego fokarium

Jednym z celów działalności helskiej Stacji Morskiej Instytutu Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego jest odtworzenie w południowym Bałtyku populacji foki szarej. Zwierzęta te jeszcze do lat 20. i 30. XX wieku występowały dość powszechnie na wolności, zostały jednak wytrzebione.

Obecnie w helskim fokarium na stałe przebywa sześć fok, oraz dwie urodzone w 2001 i 2002 roku. Te dwa młode, których narodziny były dużym sukcesem ośrodka w Helu, zostaną w maju wypuszczone do morza - ich naturalnego środowiska.

Pierwszą fokę znaleziono 31 marca 1992 roku. Nadano jej imię Balbina, choć później okazało się, że zwierze jest samcem. Mała, biała i puchata kruszyna czyniła swoją obecnością problem znacznie większy niż ważyła. A było tego problemu około 14 kilogramów i z metr długości. "Chrztu" dokonała moja żona z córkami - wspomina szef helskiego fokarium dr Krzysztof Skóra.

Pierwszy basen dla foki urządzono w starym zbiorniku po szambie. Obecnie w fokarium są m.in. trzy duże baseny dla fok i cztery małe baseny - separatki.

Według Skóry, południowy Bałtyk potrzebuje drapieżników jakimi są foki. Polscy naukowcy, wspólnie ze swoimi kolegami z innych państw basenu Morza Bałtyckiego, chcą w maju wypuścić do naturalnego środowiska zwierzęta wyhodowane w ośrodkach podobnych do polskiego.

Akcja będzie przeprowadzana na Litwie. Jedna z fok urodzonych w Polsce, samiec o imieniu Adam, będzie zaopatrzony w urządzenie satelitarne, dzięki któremu będzie go można codziennie śledzić.

Oprócz fok szarych w Bałtyku żyją jeszcze foki obrączkowane (mniejsze od szarej), a także foki pospolite, występujące w zachodnich rejonach morza. Żaden z tych gatunków nie występuje jednak u wybrzeży polskich. Długość życia foki szarej wynosi około 40 lat.

Krzysztof Skóra liczy, że kolejne młode foki urodzą się w helskiej stacji na przełomie lutego i marca przyszłego roku.(aka)