Źródła konfliktu gruzińsko-rosyjskiego
7 sierpnia na terenie Osetii Południowej rozpoczęła się wojna gruzińsko-rosyjska, która przeniosła się także na inne tereny Gruzji. Obie strony wzajemnie przypisują sobie wrogie i krwawe działania. Źródła tego konfliktu zakorzenione są w historii ostatnich dekad.
11.08.2008 | aktual.: 11.08.2008 18:45
Pod koniec I wojny światowej powstała Republika Gruzińska. Jednak począwszy od 1921 r. Armia Czerwona zaczęła przejmować gruzińskie tereny. W wyniku tego utworzono Gruzińską Socjalistyczną Republikę Radziecką podzieloną na dwie autonomiczne republiki– Adżarię i Abchazję oraz autonomiczny obwód – Południową Osetię (1922 r.).
Władze Gruzińskiej SRR od początku zabiegały o odrębność swoich terytoriów, m.in. stymulując osadnictwo gruzińskie. Budziło to sprzeciw Osetyjczyków. W 1988 r. organizacje Osetii Północnej i Południowej zażądały połączenia obu ziem pod zwierzchnictwem Moskwy. W 1989 r. władze obwodu zmieniły status na republikę autonomiczną. Gruzińscy rządzący, mając na uwadze surowcowe i transportowo-komunikacyjne walory Osetii Południowej, odmówili jakichkolwiek podstaw prawnych takim działaniom.
W 1990 r. doszło do pierwszych starć między oddziałami samoobrony osetyjskiej a paramilitarnymi oddziałami gruzińskimi. Upadek ZSRR przyniósł Gruzji niepodległość. Jej prezydentem został Zwiad Gamsachurdia, który w 1991 r. zlikwidował Południowoosetyjski Obwód Autonomiczny i rozpoczął blokadę energetyczną prowincji. Nastąpiły kolejne walki, w wyniku których zginęło około 100 Osetyjczyków i 100 Gruzinów. Po krótkim rozejmie w 1992 r. Osetowie odcięli dostawę rosyjskiego gazu płynącego gazociągiem do Armenii. Konflikt zakończono tego samego roku porozumieniem w Dagomysie. Dokument podpisali prezydent Federacji Rosyjskiej Borys Jelcyn i prezydent Gruzji Eduard Szewardnadze. Na jego mocy w Osetii Południowej ulokowano siły pokojowe złożone z osetyjskiego, rosyjskiego i gruzińskiego batalionu.
Po wyborze Micheila Saakaszwiliego na prezydenta Gruzji w 2004 r. rozpoczęły się kolejne starcia zbrojne. Osetia Południowa ogłosiła niepodległość, której parlament Gruzji nie uznał. Rząd Osetii Południowej zaczął grozić przeprowadzeniem referendum potwierdzającego niepodległość kraju lub referendum o włączeniu Osetii Południowej do Rosji.
W 2007 r. Gruzja zaproponowała utworzenie Autonomicznej Republiki Południowej Osetii i powołała Tymczasową Jednostkę Terytorialną wraz z Tymczasową Administracją Południowej Osetii.
7 sierpnia 2008 r. Gruzja rozpoczęła działania zbrojne wobec Osetii Południowej. Wojska osetyjskie zostały wzmocnione przez siły rosyjskie. Rosja wyparła Gruzinów ze stolicy Osetii Południowej, Cchinwali i przejęła kontrolę na znacznymi obszarami Osetii. Druga z separatystycznych republik na terenie Gruzji - Abchazja, ogłosiła na części swego terytorium stan wojenny.
