Zmarł Michał Jagiełło

- Ze smutkiem zawiadamiamy, że dziś w nocy zmarł niespodziewanie nasz kolega Michał Jagiełło. Jesteśmy tym bardzo poruszeni między innymi z tego powodu, że nic nie zapowiadało tak nagłego odejścia. W porannej poczcie znaleźliśmy od niego list, który odczytaliśmy już po otrzymaniu informacji o śmierci - poinformowała w imieniu Zarządu Oddziału Warszawskiego SPP Małgorzata Karolina Piekarska.

Michał Jagiełło urodził się 23 sierpnia 1941 w Janikowicach, wsi położonej na wschód od Krakowa. Ukończył polonistykę na UJ. Poza literaturą jego wielka miłością były góry. W latach 1964-1974 mieszkał w Zakopanem, gdzie od 1972 do 1974 r. był naczelnikiem Grupy Tatrzańskiej GOPR.

W 1975 r. przeniósł się do Warszawy. Pracował w dziale reklamy PIW, w Redakcji Filmowej TVP, kierował też Studiem Faktu i Sensacji Telewizji Polskiej (1978-1980). Pisywał m.in. w "Gazecie Krakowskiej", "Kulturze", "Literaturze", "Nowym Wyrazie", "Nowych Książkach", "Polityce".

Od 1966 r. należał do PZPR, przez rok - od 13 XII 1980 - był zastępcą kierownika Wydziału Kultury KC PZPR. Po ogłoszeniu stanu wojennego wystąpił z partii. Współpracował z drugoobiegowym Kwartalnikiem Politycznym "Krytyka", w latach 1985-1989 był członkiem redakcji miesięcznika "Przegląd Powszechny" wydawanego przez warszawskich jezuitów.

Jagiełło dorabiał na "robotach wysokościowych", czyli przy uszczelnianiu budynków z wielkiej płyty, malowaniu farbą ochronną linii wysokiego napięcia, łataniu stromych dachów, konserwacją betonowych filarów nowobudowanego kościoła jezuitów w Warszawie a także przymocowywaniem odklejających się kamiennych płyt okrywających kamienice w Śródmieściu stolicy.

1 listopada 1989 r. na wniosek minister kultury i sztuki Izabeli Cywińskiej Tadeusz Mazowiecki mianował Jagiełłę podsekretarzem stanu w resorcie kultury, którą to funkcję pełnił w kilku kolejnych rządach do października 1997 r.

Od czerwca 1998 do czerwca 2006 r. kierował Biblioteką Narodową w Warszawie, gdzie zainicjował cykl wystaw "Nasi sąsiedzi - nowe spojrzenie" oraz Salon Pisarzy i Salon Wydawców. Przewodniczył Krajowej Radzie Bibliotecznej i blisko współpracował z siecią bibliotek samorządowych.

Jagiełło był zainteresowany wielokulturowością dawnej i obecnej Polski, mniejszościami narodowymi w kraju oraz współpracą kulturalną szczególnie z Białorusią, Litwą, Słowacją i Ukrainą, czemu dawał wyraz jako wiceminister, dyrektor BN, publicysta i pisarz.

Przez kilkanaście lat prowadził ćwiczenia z przedmiotu "Mniejszości narodowe w Polsce" w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Współpracował także przez czas jakiś z Collegium Civitas w Warszawie.

Opublikował m.in. "Hotel klasy Lux" (1978), "Obsesja"(1978), "Świetlista obręcz" (1979), "Obsesja i inne góry" (1994), "Trójkątna turnia"(1996), "Za granią grań"(1998) a także wielokrotnie wznawiane "Wołanie w górach" (1979)". Wydał także pięć tomików wierszy, ostatni - "Zszywanie - w ucieczce" - w 2014 roku.

Michał Jagiełło został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis", litewskim orderem Księcia Giedymina IV stopnia, ukraińskim krzyżem "Za zasługi" III stopnia i "Złotą Plakietką" MSZ Słowacji oraz orderem Św. Marii Magdaleny przyznanym przez Autokefaliczną Polską Cerkiew Prawosławną za opiekę nad zabytkami cerkiewnymi.

Przez społeczność ratowników górskich obdarzony został tytułem Honorowego Członka TOPR.