Zmarł Andrzej Baturo, wybitny fotografik

Andrzej Baturo urodził się w 1940 roku w Wilnie. Po wojnie wraz z matką zamieszkał w Olsztynie. Po studiach pracował tam jako dziennikarz w "Głosie Olsztyńskim" oraz piśmie "Nasza Wieś". Współpracował też z tygodnikiem "Itd". Był współzałożycielem Warmińsko-Mazurskiego Towarzystwa Fotograficznego.

Z początkiem lat 70. otrzymał propozycję objęcia etatu fotoreportera w tygodniku "Na Przełaj" w Warszawie. Później pracował także w tygodnikach "Polityka" i "Razem". W 1979 roku przeprowadził się do Bielska-Białej. Przez pierwszy rok pobytu na Podbeskidziu był korespondentem Centralnej Agencji Fotograficznej. Założył tu oddział ZPAF.

Jako fotoreporter, publikował też w "Der Spiegel" i "National Geographic". Dwukrotnie w latach 70. był honorowany tytułem Fotoreportera Roku.

W 1980 r. jako członek Związku Polskich Artystów Fotografików współorganizował w Bielsku-Białej I Ogólnopolski Przegląd Fotografii Socjologicznej. Rok później był komisarzem i jednym z autorów wystawy "Strajk na Podbeskidziu". Ekspozycja została zamknięta przez cenzurę po ośmiu dniach. Zajmował się fotografią reklamową i górską.

W 1982 r. założył i przez dekadę prowadził Bielską Galerię Fotografii. Jej kontynuatorką jest Galeria Fotografii B&B, którą powołał wraz z żoną Inez, również fotograficzką. Wspólnie stworzyli też Fundację Centrum Fotografii, która organizuje w Bielsku-Białej międzynarodowe biennale fotografii FotoArtFestival.

Andrzej Baturo był także autorem pocztówek, plakatów, kalendarzy oraz albumów autorskich. Jego album "Beskidy" otrzymał w 1995 r. m.in. prestiżową nagrodę "Bursztynowa Księga" podczas Spotkań Wydawców Dobrej Książki.

W 2009 r. otrzymał brązowy medal Zasłużony Kulturze "Gloria Artis". Jego prace zostały zamieszczone w opracowaniach i antologiach: "Mistrzowie polskiego pejzażu", "Antologia Fotografii Polskiej", "Z kart fotografii polskiej". Znajdują się też w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu oraz Muzeum Historii Fotografii w Krakowie.

Artysta w 2014 r., podczas wernisażu ekspozycji w Galerii Bielskiej BWA podsumowującej półwiecze jego działalności, mówił, że "fotografię wymyślono, by dokumentowała rzeczywistość społeczną". - Z czasem fotografia socjologiczna została nobilitowana do rangi sztuki, a fotoreportaż stał się dziełem (...), podobnie jak literaturą są reportaże Krallówny czy Kapuścińskiego. Bliskie są mi obie dziedziny. I właściwie nigdy nie byłem pewien, czy bliższe jest mi bycie dziennikarzem, czy artystą - mówił fotografik.