Zbrodnie Saddama Husajna
Zakończona śmiercią 148 ludzi rozprawa z szyitami z miasteczka Dudżail, za którą Saddam Husajn zawisł w sobotę na szubienicy, stanowi tylko ułamek czynów byłego dyktatora Iraku, oskarżonego także o zbrodnie wojenne i ludobójstwo.
30.12.2006 | aktual.: 30.12.2006 18:19
###Galeria
[
]( http://wiadomosci.wp.pl/egzekucja-saddama-husajna-6038635943535233g ) [
]( http://wiadomosci.wp.pl/egzekucja-saddama-husajna-6038635943535233g )
Egzekucja Saddama Husajna
Galeria
[
]( http://wiadomosci.wp.pl/saddam-w-cieniu-szubienicy-6038715807802497g )[
]( http://wiadomosci.wp.pl/saddam-w-cieniu-szubienicy-6038715807802497g )
Saddam w cieniu szubienicy
Od sierpnia toczył się w Bagdadzie drugi proces Saddama - o ludobójstwo na Kurdach, a od 2004 r. sędziowie śledczy przygotowywali przeciwko niemu następne oskarżenia. Poniżej inne główne sprawy, za które b. dyktator mógł także otrzymać wyrok śmierci.
OPERACJA ANFAL
W latach 1987-88 armia iracka przeprowadziła na rozkaz Saddama pacyfikację irackiego Kurdystanu, zwaną Operacją Anfal (Łupy Wojenne). Według prokuratorów, zginęło wtedy lub przepadło bez wieści ok. 180 tysięcy Kurdów. Na nieukończonym procesie o ludobójstwo na Kurdach Saddam argumentował, że była to operacja przeciwko partyzantom kurdyjskim, którzy wszczęli powstanie w chwili, gdy trwała wojna z Iranem. Jednak świadkowie potwierdzili zarzut prokuratorów, że armia stosowała taktykę spalonej ziemi, używała gazów bojowych przeciwko cywilom, a wśród ofiar Operacji Anfal znalazły się także kobiety, dzieci i starcy.
INWAZJA NA KUWEJT
Saddama oskarżono, że naruszył prawo międzynarodowe, zajmując w 1990 r. sąsiadujący z Irakiem Kuwejt, zasobny w ropę naftową. Gdy odmówił wycofania stamtąd swych wojsk, międzynarodowa koalicja pod wodzą USA wyparła je w trakcie operacji Pustynna Burza na początku 1991 roku. Podczas okupacji Kuwejtu żołnierze iraccy torturowali i zabijali więźniów, splądrowali miasto Kuwejt i uprowadzili do Bagdadu setki jeńców. Wycofując się przed wojskami koalicji, podpalili przeszło 700 szybów naftowych i otworzyli rurociągi, aby skazić ropą Zatokę Perską.
KRWAWE REPRESJE POLITYCZNE
W 1991 r., gdy rozbita przez koalicję armia Saddama uciekła z Kuwejtu, przeciwko dyktatorowi zbuntowali się Kurdowie na północy i szyici na południu Iraku. Saddamowskie siły bezpieczeństwa stłumiły oba powstania i krwawo rozprawiły się z ich uczestnikami. W dziesiątkach masowych grobów na południe od Bagdadu odkryto - po upadku Saddama - ciała tysięcy jego szyickich ofiar. Na północy kilkaset tysięcy Kurdów schroniło się w Iranie i Turcji, ale tysiące innych ludzie Saddama zabili i pochowali w północnym Iraku oraz w masowych grobach na pustkowiach irackiego południa.
ARABOWIE BŁOTNI
Na rozkaz Saddama Husajna armia iracka osuszyła większość mokradeł między Tygrysem i Eufratem, aby pozbawić środków egzystencji zamieszkujących ten teren Madanów (Arabów Błotnych), żyjących głównie z rybołówstwa. Dyktator miał im za złe, że wspierają szyickich powstańców i ukrywają przestępców. Przeszło 400 tysięcy Madanów musiało opuścić swe ziemie; na resztkach rozlewisk pozostało ich zaledwie 40 tysięcy.
Saddama i jego służby bezpieczeństwa oskarżono o dokonanie licznych morderstw z powodów politycznych, w tym o egzekucję pięciu szyickich przywódców religijnych w 1974 roku i zgładzenie w 1983 r. kilku tysięcy członków kurdyjskiego klanu Barzanich.