Autorka wystawy Natalia Kruszyna zgromadziła 103 prace autorstwa wybitnego artysty oraz ok. 50 fotografii jego autorstwa lub przez niego inspirowanych, a wykonanych przez osoby z jego otoczenia.
Ekspozycję podzielono na kilka części, zatytułowanych: "Przyjaźń", "Fantazja", "Zmysły", "Fatum", "Ironia". Przedstawia nie tylko miłości Witkacego, ale również kobiety z jego rodziny - przede wszystkim ukochaną matkę Marię Witkiewiczową, ale też przyjaciółki, czy inne kobiety, które portretował ze szczególnych powodów.
- Czy chorował na kobiety? Może. Lista jego fascynacji jest wciąż niezamknięta, ostatnie obliczenia mówią o blisko 80. Prezentowały podobny typ urody. Na pewno fascynowały go duże oczy, duże usta, taka wyrazista twarz. Preferował blondynki, chociaż Żydówki również bardzo go pociągały - podkreśla Natalia Kruszyna.
- Witkacy był na pewno osobą trudną, wręcz toksyczną, ale był też przystojnym, postawnym mężczyzną, bardzo inteligentnym, przenikliwym, znakomitym psychologiem, więc kiedy chciał, potrafił każdego omotać. Nie tylko kobiety, ale i mężczyzn, bo są znane przypadki, gdy ktoś będący jego zaciekłym wrogiem po spotkaniu z nim stawał się jego dozgonnym przyjacielem - dodała.
Prace przedstawione na wystawie pochodzą z 12 polskich muzeów oraz Biblioteki Narodowej w Warszawie i Jagiellońskiej w Krakowie. - Wiele z nich jest niezwykle rzadko pokazywanych - zaznaczyła kuratorka.
Wystawa wpisuje się w obchody ogłoszonego przez Senat RP Roku Witkiewiczów w 130. rocznicę urodzin Stanisława Ignacego Witkiewicza (1885-1939) oraz w 100. rocznicę śmierci jego ojca Stanisława Witkiewicza (1851-1915).
- Na pewno Witkacy jest kwintesencją okresu XX-lecia międzywojennego, elit XX-lecia. Mówiąc o nim, mówimy na pewno o historii Polski, a może i Europy w XX-leciu międzywojennym - podkreśliła Natalia Kruszyna.
Stanisław Ignacy Witkiewicz w ciągu 54 lat swojego życia namalował ponad 3 tys. portretów, kilkadziesiąt kompozycji olejnych, tworzył lub inspirował powstanie tysięcy fotografii, napisał 4 powieści, kilkadziesiąt dramatów, kilkaset tekstów polemiczno-krytycznych, opracował własną teorię sztuki oraz system filozoficzny.
Przyjaźnił się lub współpracował z czołowymi postaciami polskiej i europejskiej kultury. Brał udział w walkach I wojny światowej, był świadkiem wybuchu rewolucji październikowej w Rosji. U progu II wojny światowej na wieść o wkroczeniu wojsk Związku Radzieckiego do Polski popełnił samobójstwo.
Wystawę w Muzeum Historii Katowic można oglądać do 30 sierpnia.
