Szlachta polska zgromadzona w obozie pod Cerekwicą wymogła na królu Kazimierzu Jagiellończyku obietnicę przyznania przywileju - tak zwanego cerekwickiego, zgodnie z którym monarcha musiał zgodzić się na udział sejmików szlacheckich przy uchwalaniu nowych ustaw i zwoływaniu pospolitego ruszenia. Większość zapisów przywileju cerekwickiego została przejęta przez statuty nieszawskie w listopadzie tego samego roku.
